Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 listopada 2007 r., sygn. II SA/Lu 506/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Witold Falczyński, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom,, Sędzia NSA Leszek Leszczyński (sprawozdawca), Protokolant Referent Agnieszka Wojtas, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 listopada 2007 r. sprawy ze skargi M.Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu podziału nieruchomości oddala skargę.

Decyzją wydaną z upoważnienia Wójta Gminy z dnia [...], nr [...] zatwierdzono projekt podziału nieruchomości stanowiącej własność M. Z., składającej się z dwóch sąsiadujących ze sobą działek nr 464/4 i 464/5 na cztery działki (464/9, 464/10, 464/11 oraz 464/12 o powierzchni odpowiednio: 0,0016 ha, 0,2483 ha, 0,0014 ha oraz 0,1306 ha. Organ wskazał jako podstawę prawną przepis art. 93 ust. 1 i art. 98 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2004 r., nr 261, poz. 2603 ze zm.), podnosząc, iż celem podziału jest wydzielenie gruntu pod poszerzenie pasa drogowego drogi powiatowej. Projekt podziału został pozytywnie zaopiniowany postanowieniem z dnia [...], nr [...] a teren zgodnie z planem miejscowym przeznaczony jest pod zabudowę mieszkaniową zagrodową. Postanowieniem z dnia [...] organ sprostował oczywistą omyłkę polegająca na błędnym oznaczeniu działki.

M. Z. w odwołaniu od powyższej decyzji, wnosząc o jej uchylenie i umorzenie postępowania administracyjnego, zarzucił jej naruszenie przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wskazał na błędy w projektowaniu ulicy S., prowadzące do jej "nietrafienia" w drogę powiatową. Był przekonany, iż do podziału dojdzie na drodze cywilnoprawnej a nie poprzez faktyczne wywłaszczenie. Wskazuje na sprzeczność podziału z planem zagospodarowania przestrzennego, z którego nie wynika przeznaczenie terenu pod drogę. Decyzja nie zawiera także w jego ocenie uzasadnienia dotyczącego niezbędności podziału na cele publiczne. W konsekwencji decyzja narusza szereg przepisów kpa (art. 6-8, 10 i 11, art. 77 § 1 i art. 107 § 3).