Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. IV SA/Gl 928/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym : Przewodniczący Sędzia NSA Wiesław Morys Sędziowie Sędzia WSA Beata Kalaga Gajewska (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kaznowska Protokolant sekr. sąd. Arkadiusz Kmiotek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2007 r. sprawy ze skargi Wojewody Ś. na uchwałę Rady Miejskiej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie powołania kierownika urzędu stanu cywilnego stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały i określa, że nie może być ona wykonana

Uchwałą z dnia [...] r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) w związku z art. 6 ust. 3 ustawy z dnia 29 września 1986 r. - Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U. z 2004 r., Nr 161, poz. 1688), Rada Miasta B., działając na wniosek Prezydenta Miasta, powołała K. P. na stanowisko Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w B., powierzając jednocześnie wykonanie tej uchwały Prezydentowi Miasta. Przedmiotowa uchwała została doręczona Wojewodzie Ś. w dniu [...] r.

Wojewoda Ś., w dniu [...] r., działając na podstawie art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, złożył skargę na przedmiotową uchwałę zarzucając jej niezgodność z art. 2 ust. 3 w związku z art. 31 ust. 1 ustawy z dnia 22 marca 1990 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. z 2001 r., Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz wniósł o stwierdzenie jej nieważności. W uzasadnieniu skargi podniósł, że na podstawie art. 6 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, kierownikiem urzędu stanu cywilnego jest wójt lub burmistrz (prezydent), a rada gminy może powołać innego kierownika stanu cywilnego i jego zastępcę (zastępców). Jednakże niezależnie od tego, czy funkcję tą pełni wójt (burmistrz, prezydent miasta), czy też osoba powołana na podstawie art. 6 ust. 3 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, kierownik ten jest pracownikiem samorządowym podlegającym przepisom ustawy o pracownikach samorządowych. Powołana ustawa o pracownikach samorządowych w art. 3 a ust. 1 stanowi, że nabór kandydatów na wolne stanowiska urzędnicze, w tym kierownicze jest otwarty i konkurencyjny. Wymóg ten nie dotyczy jedynie pracowników zatrudnionych na podstawie powołania wymienionych w art. 2 pkt 3 ustawy o pracownikach samorządowych, to jest między innymi zastępcy wójta (burmistrza, prezydenta miasta), sekretarza gminy i skarbnika gminy. Zatem niedopuszczalne jest poszerzanie katalogu pracowników zatrudnionych na podstawie powołania, wymienionych w art. 2 pkt 3 ustawy o pracownikach samorządowych, o nowe stanowiska (np. w statutach gmin) bądź też zatrudnianie pracowników na podstawie powołania na innych stanowiskach, niż wymienione w tym przepisie. Jednocześnie na poparcie zaprezentowanego stanowiska Wojewoda Ś. wskazał, iż taki pogląd został zaprezentowany w wyroku Sądu Najwyższego z dnia 9 kwietnia 1997 roku, sygn. I PKN 68/97 (publ. OSNP 1998/3/77). Zaznaczył również, że z żadnych przepisów samorządowych nie wynika, aby stosunek pracy na stanowisku kierownika urzędu stanu cywilnego mógł być nawiązany na podstawie powołania w rozumieniu art. 68 i następnych Kodeksu pracy oraz przywołał w tym zakresie pogląd wyrażony w uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2000 roku, sygn. I PKN 480/99 (publ. OSNP 2001/10/349, Lex nr 41469). Zdaniem Wojewody Ś. oba powołane orzeczenia Sądu Najwyższego wskazują na generalny kierunek wykładni, że w przypadkach wątpliwych należy raczej uznawać, iż brak jest podstaw do zatrudniania pracowników samorządowych na podstawie powołania na innych stanowiskach niż wymienione w art. 2 pkt 3 ustawy o pracownikach samorządowych. Jednocześnie brzmienie art. 6 ust. 3 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego nie stanowi samodzielnej podstawy do nawiązania stosunku pracy na podstawie powołania z kierownikiem urzędu stanu cywilnego, bowiem oznacza jedynie powierzenie tego stanowiska. Powołany na to stanowisko przez radę gminy kierownik może zatem mieć nawiązany stosunek pracy na podstawie umowy o pracę lub gdy tak stanowi statut gminy - na podstawie mianowania. Zaznaczył również w tej sprawie sprzeczność z prawem pominięcia procedury otwartego i konkurencyjnego konkursu na stanowisko kierownika urzędu stanu cywilnego oraz wskazał na niekonsekwencję organów uchwałodawczych i wykonawczych Miasta B. z uwagi na zawarcie z K. P. umowy o pracę na czas określony, czyli nawiązanie stosunku pracy, ale nie na podstawie powołania, co w pełni uzasadnia wniesienie skargi.