Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 października 2007 r., sygn. III SA/Wa 383/07

Przepis art. 17 ust. 2 u.p.d.o.p. jako lex specialis, umieszczony w części szczególnej ustawy wyłącza stosowanie wynikającej z art. 15 ust.1 ogólnej zasady zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów. Wniosek taki wynika nie tylko z wykładni systemowej, ale przede wszystkim z wykładni literalnej przepisu. Ustawodawca, który działa w sposób racjonalny i celowy jednoznacznie wskazał, iż kosztem uzyskania przychodów finansującego jest zapłacone osobie trzeciej dyskonto lub wynagrodzenie. Nie posłużył się przy tym określeniem "także", czy "również", co uzasadniałoby odczytywanie omawianej normy w nawiązaniu i uzupełnieniu do wynikającej z art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p. zasady ogólnej zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów.

Podobnie ocenić należy przepis art. 15 ust. 7 u.p.d.o.p. O ile w ust. 1b - 1h art.15 u.p.d.o.p. ustawodawca wskazując na poszczególne wydatki jako koszty uzyskania przychodów, wyraźnie określił, iż wydatki te stanowią koszty uzyskania przychodów

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędziowie Sędzia WSA Lidia Ciechomska-Florek, Asesor WSA Marta Waksmundzka-Karasińska (spr.), Protokolant L. W., po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 września 2007 r. sprawy ze skargi M. L. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia "[...]" grudnia 2006 r. nr "[...]" w przedmiocie określenia wysokości straty w podatku dochodowym od osób prawnych oddala skargę

Uzasadnienie

III SA/Wa 383/07

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] sierpnia 2005r. Nr [...] Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. określił B. Sp. z o.o. (obecnie M. Sp. z o.o.) z siedzibą w W. stratę w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002r. w wysokości 75.239.967,56 zł.

W dniu [...] sierpnia 2005r. Spółka reprezentowana przez pełnomocnika p. M. K. wniosła odwołanie od w/w decyzji, w którym zarzuciła naruszenie art. 122, 187 § 1 i art. 191 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005r. nr 8 poz. 60 ze zm.), powoływanej dalej " ord. pod." oraz art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992r. o podatku dochodowym od osób prawnych ( tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), powoływanej dalej " u.p.d.o.p.". Wniosła o uchylenie decyzji organu I instancji w części dotyczącej uznania za zawyżone kosztów uzyskania przychodów Spółki o kwotę 1.000.173,16 zł i uznania za zaniżone przychodów Spółki o kwotę 35.135,05 zł., a następnie określenie straty w podatku dochodowym od osób prawnych za 2002r. w kwocie 76.205.005,67 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00