Wyrok WSA w Lublinie z dnia 25 września 2007 r., sygn. I SA/Lu 527/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Czajecka-Szpringer, Sędziowie Asesor WSA Małgorzata Fita (spr.),, Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Protokolant Stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 25 września 2007 r. sprawy ze skargi W.D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2003 r. - oddala skargę.

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...], nr [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania W. D. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...], nr [...], dotyczącej ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodu za 2003 r. w kwocie 24.241 zł, utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu podał, że decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej ustalił wysokość przychodów nieznajdujących w 2003 r. pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów oraz zryczałtowany podatek dochodowy od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w kwocie 24.241 zł. Podstawą wydania decyzji były ustalenia poczynione w trakcie kontroli przeprowadzonej w zakresie źródeł pochodzenia majątku, wskazujące na poniesienie w 2003 r. wydatków w kwocie 32.321,49 zł, które nie miały pokrycia w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz w latach poprzednich, pochodzącym z przychodów opodatkowanych, bądź wolnych od opodatkowania.

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie z wnioskiem o jej uchylenie i umorzenie postępowania. W odwołaniu zarzuciła organowi I instancji bezpodstawną zmianę wysokości środków finansowych posiadanych na początku 2003 r. oraz nieuzasadnione przyjęcie innej, niż deklarowana dochodowości gospodarstwa rolnego. Ponadto zarzuciła organowi naruszenie zasad określonych z art. 122, art. 187 i art. 191 § 1 Ordynacji podatkowej, między innymi poprzez nieuzasadnione żądanie dokumentów na potwierdzenie przeprowadzanych transakcji, co jest zdaniem strony, niezgodne z treścią art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej. Wskazany w nim upływ terminu przedawnienia, zdaniem strony, powoduje zwolnienie z obowiązku przechowywania dokumentów potwierdzających wysokość i źródło uzyskanych dochodów. W takiej sytuacji wystarczające powinno być uprawdopodobnienie przez podatnika, iż w danym okresie posiadał określone środki majątkowe, zgromadzone w latach wcześniejszych. Organ podatkowy winien uznać wartość dowodową takiego uprawdopodobnienia i nie może domagać się dowodów bezspornych.