Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 11 września 2007 r., sygn. I SA/Go 247/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Skupień Sędziowie Sędzia WSA Jacek Niedzielski Sędzia WSA Joanna Wierchowicz (spr.) Protokolant Specjalista Katarzyna Kołodziej-Kobierowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2007 r. sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Sp. z o.o. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za grudzień 2001 r. oddala skargę.

Zaskarżoną przez [...] Spółka z o.o. z siedzibą decyzją z dnia [...]r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] października 2004r.

Decyzją tą o numerze [...] z [...]r. Naczelnik Urzędu Skarbowego orzekł o odpowiedzialności Spółki z o.o. [...] z siedzibą - nabywcy zorganizowanej części przedsiębiorstwa [...] za zaległości w/w przedsiębiorstwa powstałe z tytułu podatku od towarów i usług za grudzień 2001r. w wysokości 131,00 zł oraz odsetki za zwłokę od w/w zaległości liczone do dnia nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa tj. [...] 2002 r. w kwocie 16,50 zł i koszty egzekucyjne w wysokości 15,95 zł.

Od powyższego rozstrzygnięcia pełnomocnik strony skarżącej, złożył do Dyrektora Izby Skarbowej odwołanie z dnia [...] października 2004 r., w którym wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji, podnosząc zarzut naruszenia art. 112 § 3 Ordynacji podatkowej poprzez nieokreślenie zakresu odpowiedzialności podatkowej [...] Sp. z o.o. za zaległości podatkowe [...], art. 112 § 1 pkt 2, art. 112 § 4 pkt 2 wyżej cytowanej ustawy poprzez objęcie zakresem orzeczonej odpowiedzialności kosztów egzekucyjnych powstałych po dniu nabycia przez w/w spółkę kapitałową zorganizowanej części przedsiębiorstwa [...] oraz art. 121, art. 122, art. 187 poprzez niezasadne odrzucenie dowodu w postaci przesłuchania świadków na wnioskowane przez stronę skarżącą okoliczności.

Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...]r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.