Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 19 lipca 2007 r., sygn. I SA/Rz 411/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. WSA Kazimierz Włoch Sędziowie NSA Bożena Wieczorska WSA Małgorzata Niedobylska /spr./ Protokolant sek. sąd. Teresa Tochowicz po rozpoznaniu w Wydziale I Finansowym w dniu 12 lipca 2007r. sprawy ze skargi Z. J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia[...] lutego 2007 r. nr [...] w przedmiocie interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] października 2005r., nr [...], a także postanowienie Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia [...] sierpnia 2005r., nr I [...], II. określa, że uchylone decyzje i postanowienie, wymienione w punkcie I nie mogą być wykonane do chwili uprawomocnienia się wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w [...] na rzecz Z. J. kwotę 200 (słownie: dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Wnioskiem z dnia 18 lipca 2005r. podatnik Z. J. zwrócił się do Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego o udzielnie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie podatku od towarów i usług.

We wniosku tym podał, że będąc biegłym z listy Prezesa Sądu Okręgowego w zakresie techniki samochodowej i kryminalistycznych rekonstrukcji wypadków drogowych, otrzymuje wynagrodzenie z tytułu opracowywania, na polecenie sądów, opinii wymagających wiadomości specjalnych. Według oceny podatnika, dochód osiągany ze sporządzania tychże opinii, który w poprzednim roku podatkowym nie przekroczył w złotych równowartości kwoty 10 000 Euro, podlega zwolnieniu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. 2004 Nr 54 poz. 535 ze zm.)- zwanej dalej ustawą VAT. Na potwierdzenie swojego stanowiska skarżący podał, iż opinie sporządzane przez niego, nie są ani usługami prawniczymi, ani też usługami doradczymi w rozumieniu art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy VAT oraz doprecyzowującego zakres wyłączenia rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, zasad wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 95 poz. 798 ze zm.) - zwanego dalej rozporządzeniem z 2004r. (poz. 37 załącznika do w/w rozporządzenia). Zdaniem podatnika, bycie biegłym nie jest równoznaczne z byciem rzeczoznawcą w danej dziedzinie, gdyż wykonywanie obowiązków biegłego nie wiąże się z obowiązkiem wpisu na listę osób legitymujących się specjalnymi uprawnieniami np. listę rzeczoznawców bądź listę tłumaczy przysięgłych, a przeciwnie aby zostać powołanym jako biegły wystarczy jedynie posiadać odpowiednią wiedzę w danej dziedzinie. Skarżący wywodzi zatem, iż skoro status biegłego sądowego jest niezależny od statusu rzeczoznawcy czy doradcy, to wyłączenie z grona podmiotów zwolnionych od opodatkowania podatkiem VAT rzeczoznawców nie skutkuje automatycznie w stosunku do biegłych sądowych.