Wyrok WSA w Opolu z dnia 12 lipca 2007 r., sygn. I SA/Op 27/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grzegorz Gocki Sędziowie Sędzia WSA Anna Wójcik (spr.) Asesor sądowy Marzena Łozowska Protokolant sekretarz sądowy Anna Frydryk po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 12 lipca 2007 r. sprawy ze skargi A. C. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy odroczenia terminu płatności zobowiązania z tytułu podatku od towarów usług oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarżący A. C. wnioskiem z dnia 25.04.2006 r. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w B. o odroczenie terminu płatności podatku od towarów i usług za I kwartał 2006 r. w kwocie 2.196,00 zł, uzupełniając w piśmie z dnia 05.06.2006 r., że chodzi mu o odroczenie tego terminu do dnia faktycznej zapłaty podatku. Na uzasadnienie wniosku wskazał, że jest mikroprzedsiębiorcą, że ubiega się o pomoc de minimis oraz że jest jedynym żywicielem rodziny, a posiadane przez niego nieruchomości są obciążone dożywociem oraz kredytem bankowym. Podniósł, że ponosi również koszty związane ze studiami córki, a organ podatkowy zna stan jego zaległości podatkowych a tym bardziej znana jest mu jego sytuacja majątkowa; wskazał również, że w zakresie niniejszej sprawy podtrzymuje uzasadnienie oraz wywody zawarte w złożonych przez niego do tegoż organu innych wnioskach o umorzenia zaległości podatkowych. Podtrzymał również argumentację zawartą w odwołaniach od innych decyzji tegoż organu z dnia 19.04.2006 r. oraz 10.05.2006 r., w odniesieniu do których wnioskował o włączenie ich do niniejszego postępowania. Jako dochód miesięczny na członka rodziny wskazał kwotę 140 zł miesięcznie na osobę oraz podniósł, że uzyskiwane dochody zostały przeznaczone na uregulowanie zaległości, które posiada z tytułu podatków oraz składek na ubezpieczenie społeczne podkreślając, że te okoliczności również są doskonale znane organowi podatkowemu. Na zakończenie podał, że w jego ocenie w sprawie występują nadzwyczajne względy społeczne oraz ważny interes podatnika przemawiające za przyznaniem ulgi. Zarzucił również, że wobec nieprawidłowości i błędów urzędniczych, które przedstawił we wspomnianych wyżej odwołaniach, on jako podatnik, w myśl zasady zaufania obywateli do organów państwa, nie może ponosić z tego powodu negatywnych konsekwencji prawnych a to jego zdaniem wypełnia przesłankę "ważnego interesu publicznego" prowadzącą do uwzględnienia żądania.