Wyrok WSA w Lublinie z dnia 4 lipca 2007 r., sygn. I SA/Lu 830/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia WSA Halina Chitrosz, Asesor WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Starszy inspektor Magdalena Futyma, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 13 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1999 r. oddala skargę.

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt. 1 Ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania A. S. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] znak [...] w sprawie ustalenia wysokości zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1999r. w kwocie 169.062,80 zł utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia wskazał, iż po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego K [...] dotyczącego źródeł pochodzenia majątku A. S. za lata 1999-2001 ustalono, że w 1999 r. wystąpiła nadwyżka wydatków nad przychodami w kwocie 225.417 zł., co uzasadniało przyjęcie, że podatnik uzyskał dochody, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Od decyzji organu I instancji strona wniosła odwołanie, w którym żądała uchylenia tej decyzji i umorzenia postępowania, ewentualnie uchylenia decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia.

Zarzucała wydanie decyzji z naruszeniem przepisów postępowania, tj. art. 122, art. 191, 180 § 1 Ordynacji podatkowej, w szczególności polegające na nie ocenieniu całości materiału dowodowego oraz jego błędnej ocenie, nie dopuszczeniu dowodów mających istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia oraz dokonaniu ustaleń sprzecznych z treścią zebranego materiału dowodowego. W ocenie strony, istota sporu dotyczy przede wszystkim ustaleń dotyczących lokowania środków pieniężnych w bony oszczędnościowe [...] S.A. Dowolne było przyjęcie, że na koniec 1997r. podatnik posiadał bony o wartości 76.000 zł (wspólnie z H. Z. 152.000 zł). Przeczą temu wyjaśnienia A. S. oraz zeznania świadków dotyczące przebiegu napadu rabunkowego, który miał miejsce w styczniu 1997 r., które potwierdzają fakt posiadania bonów o wartości 1.300.000 zł. Źródłami finansowania poniesionych wydatków były: praca zarobkowa, korzystne inwestycje, spadek po matce, sprzedaż złota otrzymanego w młodości od ojca. Strona zarzuciła, iż nie ustalono dat wejść i wyjść podatnika do pomieszczenia sejfu, nie przesłuchano świadków D. Z. oraz J. Z. oraz nie rozważono powołania biegłego grafologa, który wypowiedziałby się na temat zapisków na wyciągu bankowym z dnia 26.11.1997r. Zarzuciła nadto wydanie decyzji z naruszeniem art. 68 § 4 Ordynacji podatkowej, bowiem doręczenie decyzji nie nastąpiło do rąk dozorcy domu, o którym mowa w art. 149 Ordynacji podatkowej, bowiem E. K., która decyzję odebrała zatrudniona jest na stanowisku sprzątacza posesji. Datą doręczenia decyzji jest więc dzień [...].01.2006 r., kiedy pełnomocnik strony odebrał ją w siedzibie UKS w L.