Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 lipca 2007 r., sygn. II SA/Gd 376/07

Sygn. akt II SA/Gd 376 07 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 5 lipca 2007 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Antończyk Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Górska Asesor WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Protokolant Starszy Referent Marta Sankiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku na rozprawie w dniu 5 lipca 2007 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 15 marca 2007 r., nr [...] w przedmiocie skierowania do domu opieki społecznej oddala skargę.

Decyzją z dnia 15 lutego 2007 roku, nr [...], wydaną na podstawie art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej (Dz. U. nr 64, poz. 593 ze zm.), Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w N. W. L, działając z upoważnienia Wójta, odmówił M. K. pomocy w formie umieszczenia w domu pomocy społecznej.

W uzasadnieniu powyższej decyzji stwierdził, że w dniu 23 października 2007 roku M. K. złożył wniosek o umieszczenie w domu pomocy społecznej. Organ pierwszej instancji odmówił udzielenia tej formy pomocy. W wyniku odwołania wniesionego przez wnioskodawcę od powyższej decyzji Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło zaskarżoną decyzję i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. Organ pierwszej instancji - po ponownym rozpatrzeniu sprawy - ustalił, że wnioskodawca otrzymuje rentę w wysokości 696,55 zł, jest właścicielem mieszkania i działki gruntu, bez pomocy innych osób załatwia swoje sprawy na terenie L. i N. W. L. (między innymi w dniu 5 stycznia 2007 roku załatwiał samodzielnie formalności związane z uzyskaniem pożyczki gotówkowej). Organ pierwszej instancji stwierdził także, iż zgodnie

z art. 54 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 roku o pomocy społecznej prawo do umieszczenia w domu pomocy społecznej przysługuje wyłącznie w wypadku obligatoryjnego spełnienia następujących przesłanek: zaawansowany wiek, choroba lub niepełnosprawność, niemożność samodzielnego funkcjonowania w codziennym życiu, niemożność zapewnienia niezbędnej pomocy w formie usług opiekuńczych. Jak wyjaśnił organ - bezspornym w niniejszej sprawie pozostaje, że wnioskodawca jest osobą chorą i niepełnosprawną, jednakże nie można uznać, że w jego przypadku zachodzi przesłanka niemożności samodzielnego funkcjonowania w codziennym życiu. Potwierdzeniem tego są okoliczności załatwiania przez wnioskodawcę własnych spraw na terenie L. oraz N. W. L., a także zaświadczenie wydane przez lekarza rodzinnego z dnia 5 lutego 2007 roku, w którym stwierdzono, że stan zdrowia wnioskodawcy nie wymaga umieszczenia w domu pomocy społecznej. Organ zaznaczył przy tym, iż poprzednie zaświadczenie tego lekarza zostało wydane z uwzględnieniem obrażeń odniesionych przez wnioskodawcę w wyniku wypadku, czym należy tłumaczyć rozbieżności w ich treści, i uznał, że treść aktualnego zaświadczenia stanowiła potwierdzenie stanowiska organu o braku podstaw do umieszczenia wnioskodawcy w domu pomocy społecznej. Organ pierwszej instancji stwierdził nadto, że w przypadku wnioskodawcy nie zaistniała także trzecia z wymienionych przesłanek, albowiem wnioskodawca w trakcie wywiadu środowiskowego w dniu 8 listopada 2006 roku oświadczył, że nie potrzebuje pomocy w formie usług opiekuńczych, ponieważ sam sobie dobrze radzi w życiu codziennym, co potwierdził w oświadczeniu złożonym dnia 14 lutego 2007 roku.