Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 czerwca 2007 r., sygn. III SA/Wa 4162/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jolanta Sokołowska (spr.), Sędziowie asesor WSA Alojzy Skrodzki, asesor WSA Sylwester Golec, Protokolant Lidia Wasilewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi J. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia zaległości podatkowej w podatku od nieruchomości za 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia [...] października 2006 r. Znak [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta Z. z dnia [...] kwietnia 2006 r. Nr [...] odmawiającą J. G. (powoływanemu dalej jako Skarżący), umorzenia zaległości podatkowej z tytułu podatku od nieruchomości za 2005 rok.

Z akt rozpoznawanej sprawy wynika, iż w dniu [...] grudnia 2005 r. Skarżący złożył do Burmistrza Miasta Z. wniosek o umorzenie podatku od nieruchomości za 2005 rok w wysokości 571,60 zł wraz z odsetkami. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że jego sytuacja materialna znana jest Urzędowi Miasta i pozostaje ona bez zmian. Do wniosku J. G. załączył kopię decyzji z [...] maja 2004r. w sprawie przyznania zasiłku stałego w wysokości 418 zł miesięcznie.

Burmistrz Miasta Z. decyzją z dnia [...] kwietnia 2006r., po ponownym rozpoznaniu sprawy na skutek uchylenia jego wcześniejszej decyzji z dnia [...] stycznia 2006 r. przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w W., odmówił umorzenia zaległości podatkowych za 2005r. W uzasadnieniu organ wskazał, że pismem z dnia [...] lutego 2006r. wezwał J. G. do złożenia dodatkowych informacji o zdarzeniach losowych lub innych zdarzeniach uznanych za wyjątkowe, których skarżący nie mógł przewidzieć lub im zapobiec. Wskazał również, że Skarżący został przesłuchany w charakterze strony w trybie art. 199 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z póź. zm.) - dalej Ordynacja podatkowa. Ze sporządzonego protokołu przesłuchania wynikało, że J. G. nie pracuje i utrzymuje się z zasiłku przyznanego przez Ośrodek Pomocy Społecznej. Skarżący oświadczył w trakcie przesłuchania, że mógłby podjąć pracę w miarę swoich możliwości ale jej bezskutecznie szuka, przy czym nie jest zarejestrowany i nie posiada statusu osoby bezrobotnej. Wyjaśnił, że w celu polepszenia swe sytuacji finansowej próbował sprzedać udziały nieruchomości położonej w K., lecz bezskutecznie. Wyjaśnił też, iż podejmował próby wynajmu nieruchomości a jeżeli idzie o sytuacje losowe których nie potrafił przewidzieć, to wskazał na podwyżki podatku od nieruchomości za 2005r. która sięgnęła 100%. Organ wskazał również, że skarżący nie zgodził się na oględziny swojej nieruchomości w Z. Odnosząc się do okoliczności przedstawionych przez skarżącego w toku postępowania Burmistrz Miasta Z. uznał, że podwyższenia stawek podatku od nieruchomości nie można uznać za zdarzenie losowe, którego skarżący nie mógł przewidzieć. Organ podatkowy I instancji wyjaśnił, że w latach 2000-2003 J. G. otrzymał pomoc finansową w postaci umorzeń należności podatkowych na łączną kwotę 1013,10 zł z uwagi na swoją trudną sytuację finansową. Zdaniem organu, dalsze umarzanie należności stanowiłoby naruszenie interesu publicznego, o którym mowa w art. 67a Ordynacji podatkowej. Burmistrz Miasta Z. wskazał również, że położna w Z. nieruchomość, której właścicielem jest skarżący jest dużą działką położoną w atrakcyjnej okolicy i istnieje możliwość jej podziału i zbycia, także za pośrednictwem profesjonalnego pośrednika. Zdaniem organu podatkowego takie działanie umożliwiłoby wnioskodawcy godne życie oraz spełnienie obowiązku podatkowego. Organ wskazał również, że podobne skutki mogłoby mieć powierzenie nieruchomości innej osobie. Z tych względów organ nie znalazł podstaw do umorzenia objętej wnioskiem zaległości i na podstawie art. 67a § 1 ust. 3 Ordynacji podatkowej odmówił jej umorzenia.