Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 6 czerwca 2007 r., sygn. II SA/Go 300/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wlkp. w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Linska - Wawrzon, Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Wieczorek, Asesor WSA Joanna Brzezińska (spr.), Protokolant Anna Paprocka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 czerwca 2007 r. sprawy ze skargi "R" S.A. na decyzję Okręgowego Inspektora Pracy z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie nakazu wypłaty wynagrodzenia I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Inspektor Pracy Państwowej Inspekcji Pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy

, na podstawie art. 9 pkt 2a w związku z art. 21 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 oraz art. 21a ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 6 marca 1981 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. z 2001 r. Nr 124, poz. 1362 z późn.zm.), powołując się na wyniki przeprowadzonej kontroli, nakazał "R" Spółce Akcyjnej wypłacić pracownicy D.C. wynagrodzenie za prace wynikającą z ustawy o związkach zawodowych za okres listopada 2003 r. - luty 2006 r., w łącznej kwocie 586,28 zł brutto. Jednocześnie organ nadał decyzji rygor natychmiastowej wykonalności.

Od tego nakazu "R" S.A. wniosła odwołanie zarzucając organowi błędną i nieobiektywną interpretację kontrolowanych zdarzeń, nie wyjaśnienie wszystkich okoliczności sprawy, wywieranie psychicznej presji na pracowników spółki, w celu uzyskania informacji zgodnych z budowaną interpretacją kontrolowanych zdarzeń oraz wadliwe przeprowadzenie kontroli. W szczególności zakwestionowano dokonany przez kontrolujących sposób wyliczenia wynagrodzenia należnego pracownicy D.C., zgodnie z przepisami § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 czerwca 1996 r. w prawie trybu udzielania urlopu bezpłatnego i zwolnień od pracy pracownikom pełniącym z wyboru funkcje w związkach zawodowych oraz zakresu uprawnień przysługujących pracownikom w czasie urlopu bezpłatnego i zwolnień od pracy (Dz.U. Nr 71, poz. 36). W ocenie Spółki pracownica ta w spornym okresie otrzymała w sumie wynagrodzenie wyższe od należnego w wyniku weryfikacji sposobu wyliczenia należnego ekwiwalentu, zatem nie można twierdzić, że zakład pracy naruszył obowiązujące w tym zakresie przepisy. R S.A. podniosła także fakt nieuwzględnienia przez kontrolujących, przy ustalaniu stanu faktycznego sprawy, późniejszych negocjacji i oświadczeń w zakresie zmiany warunków zatrudnienia pracownicy.