Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 21 czerwca 2007 r., sygn. I SA/Go 416/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grzęda Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Skowrońska Pastuszko (spr.) Asesor WSA Barbara Rennert Protokolant Damian Bronowicki po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2007r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999r. od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów oddala skargę.

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji a mianowicie decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] listopada 2005 r. , Nr [...] ustalającą [...] zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. w wysokości 113.022,80 zł od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów.

Ustalenie powyższego zobowiązania podatkowego było wynikiem ujawnienia znaczącej dysproporcji między wydatkami a dochodami podatnika w 1999 roku. Wydatki tego okresu wynosiły ogółem 1.215.310,72 zł , natomiast według zeznania podatkowego (PIT-32) dochody za 1999 r. (z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz najmu i dzierżawy) to kwota 613,82 zł. W wydatkach istotne znaczenie miały kwoty związane z budową domu, wynoszące według oświadczenia podatnika ogółem 300.000 zł , jak również uiszczone w październiku i listopadzie 1999 r. zaliczki na zakup lokali użytkowych w sumie 900.000 zł . Powyższe znaczące kwoty , wraz z przyjętymi zgodnie z oświadczeniem podatnika kosztami utrzymania (14.500 zł) oraz składkami na ubezpieczenie zdrowotne (810,72 zł) , to ogółem wydatki roku 1999 w wymienionej powyżej kwocie ponad 1,2 mln zł . Różnica między wydatkami i przychodami za 1999 r. wynosiła 1.214.696,90 zł . W toku prowadzonego postępowania podatkowego podatnik jako źródło finansowania swoich wydatków wskazał "pracę w Niemczech i uzyskane dochody z pobytu w Berlinie od 1983 r. " , wraz z ich kapitalizacją i lokatami. Podatnik w trakcie prowadzonego postępowania podawał kilkakrotnie , że stan jego zasobów pieniężnych, zgromadzonych z powyższego tytułu, na dzień 31 grudnia 1998 r. wynosił 1.700.000 zł , by w końcu oświadczyć , że wymieniona kwota to jego stan majątkowy na dzień składania oświadczenia 14 lipca 2001 r. , obejmujący nieruchomości i ruchomości (za wyjątkiem wartości posiadanego samochodu) oraz środki pieniężne. Organ I instancji na podstawie analizy obrotów i stanów na rachunku oszczędnościowo-rozliczeniowym podatnika przyjął jednak , że ze zgromadzonych środków pokrył on w 1999 r. wydatki w wysokości 1.064.000 zł . Były to środki pieniężne wypłacane sukcesywnie z konta w 1999 r. W konfrontacji z ustalonymi wydatkami oznaczało to różnicę wynoszącą 150.696,90 zł , będącą podstawą do ustalenia zryczałtowanego podatku dochodowego według stawki 75 % , co w efekcie doprowadziło do ustalenia zobowiązania podatkowego w kwocie 113.022,80 zł . Organ I instancji w szczególności nie dał wiary twierdzeniom podatnika , że nie wszystkie oszczędności pochodzące ze środków uzyskanych podczas pobytu w Niemczech w latach 1983 1998 ulokowane zostały w banku. [...] wskazywał przy tym , że źródło oszczędności z okresu pobytu w Niemczech stanowiły nie tylko dochody z legalnej pracy , lecz również dochody "z pracy na czarno" oraz dochody z handlu skórami i sprzętem agd, wygrane w kasynie a także sprzedaż mieszkania w Berlinie. Naczelnik Urzędu Skarbowego przyjął , że w świetle art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym w 1999 r. ) dalej cyt. jako u.p.d.o.f. - podatnik wskazując pokrycie dla wydatków poniesionych w danym roku podatkowym może powoływać się na oszczędności zgromadzone przed rokiem poniesienia wydatku , jednakże oszczędności te muszą pochodzić z przychodów opodatkowanych lub wolnych od podatku. Z informacji uzyskanej przez organ od niemieckiej administracji podatkowej wynikało , że skarżący jedynie w latach 1994-1998 uzyskiwał na terenie Niemiec opodatkowane dochody z tytułu zatrudnienia oraz z działalności gospodarczej ( jako wynajmujący wykazywał , za wyjątkiem ostatniego 1998r. , stratę z najmu mieszkania ).Wysokość tych dochodów nie przekraczała w poszczególnych latach przeciętnego wynagrodzenia pracowników zawodów produkcyjnych , ogłaszanego przez niemiecki urząd statystyczny . Zdaniem organu I instancji brak było podstaw do przyjęcia możliwości zgromadzenia przez podatnika oszczędności pochodzących z wymienionych dochodów , większych niż te ulokowane w Polsce na rachunku walutowym. Wpłaty na wymienione konto dokonywane były w okresie od 12 maja 1994 r. do 23 września 1996 r. i wynosiły łącznie 429.500 DEM , stanowiąc podstawę dokonania następnych operacji finansowych (najpierw lokata, następnie zakup bonów skarbowych a później nabycie obligacji Skarbu Państwa). Organ w swoich ustaleniach wziął także pod uwagę , że podatnik nie przedstawił , poza własnym oświadczeniem , żadnego innego dowodu na to , że uzyskał dochód ze sprzedaży mieszkania w Berlinie. Natomiast dowody przeprowadzone na wniosek strony , w postaci zeznań świadków (matki i brata podatnika) Naczelnik Urzędu Skarbowego ocenił jako niewnoszące nic nowego do sprawy , ponieważ z zeznań tych wynikała znikoma wiedza świadków dotycząca dochodów uzyskiwanych przez [...] w Niemczech. Matka nie wiedziała czym zajmował się jej syn w czasie pobytu za granicą , natomiast brat nie znał źródeł , ani wielkości dochodów uzyskiwanych tam przez podatnika.