Wyrok WSA w Warszawie z dnia 30 maja 2007 r., sygn. III SA/Wa 4094/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Joanna Tarno, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa (sprawozdawca), Asesor WSA Alojzy Skrodzki, Protokolant Monika Kawa-Ogorzałek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 maja 2007 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w W. w zaskarżonej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzji z [...] października 2006r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z [...] maja 2006r. odmawiającą M. K. stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r., w związku ze sprzedażą akcji Banku [...] S.A. w W. (dalej Bank). W podstawie prawnej wskazano m.in. art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 220 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8 poz. 60, ze zm., dalej powoływana jako O.p.).

W uzasadnieniu wyjaśniono, iż strona zapłaciła podatek z tytułu sprzedaży ww. akcji, a pismem z 20 kwietnia 2006r. zwróciła się o z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty podatku wraz z należnymi odsetkami, powołując się, że zbycie akcji Banku odbyło się w ramach oferty publicznej. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. w decyzji z [...] maja 2006r., od której strona odwołała się nie podzielił tego poglądu i stwierdził, iż nabycie akcji nastąpiło na podstawie oferty, która nie miała charakteru oferty publicznej, co wynika z uchwały Rady Ministrów z 25 marca 1997r. Nr 18 w sprawie udzielenia zgody na prywatyzację i zezwolenie na szczególny tryb zbycia części akcji Banku [...] (dalej zwana Uchwałą Nr 18) oraz z decyzji Komisji Papierów Wartościowych z 7 maja 1997r. W związku z tym wykluczone było zastosowanie do dochodów ze sprzedaży tych akcji zwolnienia, o którym mowa w art. 52 pkt l lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1993r. Nr 90, poz. 416 ze zm.- dalej zwana u.p.d.f.). Strona w odwołaniu m.in. podniosła, że wątpliwości co do zasadności zapłaty podatku poparte są stanowiskiem środowisk prawniczych oraz zaświadczeniem Ministra Skarbu Państwa. Wyjaśniła, że wprowadzenie do obrotu publicznego akcji dotyczyło również akcji pracowniczych Banku, a gdyby sprzedaż akcji pracownikom odbyła się w innym trybie niż oferta publiczna, organ rządowy nie zatwierdziłby takiego zapisu w "Prospekcie Sprzedaży Akcji" i nie potwierdzałby z urzędu, że nabycie tych akcji odbyło się w ofercie publicznej. Strona odwołując się do treści art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 22 marca 1991r. Prawo o publicznym obrocie papierami wartościowymi i funduszach powierniczych (Dz. U. z 1994r. Nr 58, poz. 239 ze zm., dalej zwana "u.p.p.o.p.w.") stwierdziła, że nie w każdym przypadku udostępniania pracownikom akcji przez Skarb Państwa dochodzi do wyłączenia spod publicznego obrotu. Ma to jedynie miejsce w procesie prywatyzacji. Bank [...] nigdy nie był przedsiębiorstwem, ani bankiem państwowym, więc zbycie akcji pracownikom tego banku nie stanowiło prywatyzacji w rozumieniu art. 2 ustawy z 30 sierpnia 1996r. o komercjalizacji i prywatyzacji. Strona podniosła też, że nie wszyscy podatnicy uiścili podatek, a urzędy skarbowe nie od wszystkich zdążyły przed upływem terminu przedawnienia zażądać zapłaty. Były też przypadki, że zwalniano pracowników banku od zapłaty odsetek za zwłokę od zaległości, albo rozłożono im na raty zaległości. W związku z tym strona postawiła pytanie czy podatnicy mogą czuć się równo traktowani.