Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2007 r., sygn. V SA/Wa 432/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Joanna Zabłocka, Sędzia WSA - Beata Krajewska, Asesor sądowy WSA - Michał Sowiński (spr.), Protokolant Michał Petranik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi G. M. Z. na decyzję Ministra Finansów z dnia [...] września 2006 r. Nr [...] w przedmiocie rekompensaty za zwolnienia podatkowe uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Wnioskiem z dnia 19 lipca 2001 r. Miasto Z. wystąpiło do Ministra Finansów o zwrot utraconych dochodów w podatku od nieruchomości w kwocie 1.055.641,40 zł (słownie: jeden milion pięćdziesiąt pięć tysięcy sześćset czterdzieści jeden złotych i czterdzieści groszy). W uzasadnieniu określono, iż utracenie dochodów w tego tytułu wynika ze zwolnienia z podatku od nieruchomości T. P. N. Obowiązek dokonania takiego zwolnienia wynikał z zapisu zawartego w art. 14 ust. 13 ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2001 r. Nr 99, poz. 1079 ze zm.). Jako podstawę prawną żądania zwrotu z budżetu państwa tej kwoty wskazano art. 14 ust. 13a ustawy o ochronie przyrody.

Na skutek złożonego wniosku Minister Finansów wydał decyzję z dnia [...] grudnia 2001 r. Nr [...] , w której odmówił przyznania wnioskowanej kwoty.

W związku z tym Miasto Z. pismem z dnia [...] grudnia 2001r. Nr [...] złożyło wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Minister Finansów decyzją z dnia [...] stycznia 2002 r. Nr [...] ponownie odmówił zwrotu wnioskowanej przez Miasto Z. kwoty.

Na powyższą decyzję Miasto Zakopane złożyło skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Wyrokiem z dnia 12 czerwca 2002 r. sygn. akt III SA 548/02 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił obie zaskarżone decyzje i tym samym orzekł o uprawnieniu Miasta Z. do otrzymania z budżetu państwa kwoty niepobranych dochodów z tytułu zwolnienia T. P. N. z podatku od nieruchomości na podstawie ustawy z dnia 16 października 1991 r. o ochronie przyrody. Naczelny Sąd Administracyjny wskazał, że nie można wyprowadzić takich wniosków jak uczynił to Minister Finansów, iż ustawa szczególna zawierająca rozwiązania niedopasowane do regulacji systemowej, wynikającej z innych ustaw nie może być stosowana. Takie zachowanie organu administracji rządowej koliduje z zasadą trójpodziału władz, która nie pozwala na odmowę stosowania przez władzę wykonawczą obowiązującej ustawy. Tego rodzaju wniosek w ocenie Sądu musiałby być oparty na zarzucie niezgodności takiej ustawy z Konstytucją, potwierdzonym orzeczeniem Trybunału Konstytucyjnego. Przy czym organy administracji rządowej nawet gdyby miały wątpliwości, co do konstytucyjności ustawy nie mogłyby odmówić jej zastosowania, a co najwyżej za pośrednictwem Prezesa Rady Ministrów lub Prokuratora Generalnego mogłyby skorzystać z możliwości uruchomienia na podstawie art. 191 ust. 1 pkt 1 Konstytucji odpowiedniego postępowania przed Trybunałem Konstytucyjnym.