Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 kwietnia 2007 r., sygn. I SA/Łd 1756/06

Dnia 18 kwietnia 2007 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Wiktor Jarzębowski, Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Cudak, Asesor WSA Cezary Koziński (spr.), Protokolant asystent sędziego Anna Dębowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 kwietnia 2007 roku sprawy ze skargi A z siedzibą w Ł. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. -oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Łd 1756/06

UZASADNIENIE

W dniu 7 lutego 2006 r. pełnomocnik A w Ł. złożyły w Izbie Skarbowej w Ł. wniosek o stwierdzenie nieważności decyzji Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] oraz poprzedzającej ją decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...], w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. w kwocie 29.615,- zł.

W uzasadnieniu swojego wniosku strona zarzuciła organowi odwoławczemu rażące naruszenie przepisów postępowania podatkowego oraz prawa materialnego. Jak wskazano, rozstrzygnięcie Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. jest sprzeczne z treścią art. 21 § 3 i art. 233 § 1 pkt 2 lit. a) Ordynacji podatkowej - z decyzji nie wynika określenie kwoty uchylonego zobowiązania podatkowego, a przepisy podatkowe, jak wskazano, nie pozwalają na uchylenie decyzji "w części dotyczącej kwoty dochodu" i zmniejszenie zobowiązania podatkowego.

Wnioskodawca przedstawił wyliczenie swojego dochodu oraz wskazał, że podstawa opodatkowania i podatek dochodowy za ten rok podatkowy wynosi 0.- zł. Wywiedziono zatem, iż organ podatkowy arbitralnie, tzn. bez podstawy prawnej, odebrał podatnikowi prawo do dokonania odliczeń od dochodu (a w przypadku dotacji jest to prawo bezwarunkowe), co stanowi rażące naruszenie prawa. Podobnie postąpił organ pierwszej instancji, określając jeszcze wyższą podstawę opodatkowania. Decyzje te, zdaniem podatnika, winny być wycofane z obrotu prawnego, a podatnik w opisanej sytuacji nie ma innej możliwości wzruszenia tych decyzji, niż złożenie wniosku o stwierdzenie ich nieważności.