Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 5 kwietnia 2007 r., sygn. I SA/Ke 31/07

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grażyna Jarmasz, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Rojek, (wspr.), Asesor WSA Mirosław Surma (spr.), Protokolant Dominik Gajek, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 5 kwietnia 2007r. sprawy ze skargi J. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] 2006 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1999 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Ke 31/07

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] 2006r., nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w K. z dnia [...]2005r., nr [...], w przedmiocie ustalenia dla J.S. zobowiązania podatkowego w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów za 1999r. w kwocie 17.404,00 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ odwoławczy wskazał, że postanowieniem z dnia [...] 2003r., nr [..], Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w K. wszczął wobec J.S. postępowanie kontrolne w zakresie dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych za lata 1998-2000. W toku kontroli ustalono, że w roku 1999 podatniczka poniosła wydatki w łącznej kwocie 57.114,77 zł, w tym na utrzymanie rodziny w kwocie 6.780,92 zł, zakup działki i budowę domu w kwocie 13.660,00 zł, inwentaryzację budynku i koszty sądowe 10.250,00 zł, pokrycie straty z działalności gospodarczej w kwocie 17.369,38 zł, pokrycie straty z wynajmu lokali w kwocie 39,23 zł, remont i modernizację mieszkania w kwocie 2.951,17 zł oraz utworzenie oszczędności na rachunkach bankowych w kwocie 6.064,07 zł. W złożonym na wezwanie organu oświadczeniu z dnia 21 lipca 2003r. o wysokości i źródłach uzyskanych dochodów (przychodów) w roku 1999 J. S. wykazała dochód z najmu w kwocie 3.909,00 zł oraz podała jako źródło finansowania wydatków przeznaczonych na utrzymanie rodziny wpłaty przekazywane przez męża w kwocie 2.500,00 zł miesięcznie. Innych źródeł dochodów w 1999r. podatniczka nie wykazała. Ze złożonych następnie w dniu 18 września 2003r. oświadczeń o stanie majątkowym na dzień 31 grudnia 1998r. i 31 grudnia 1999r. wynika, że na dzień 1 stycznia 1999r. podatniczka posiadała nieruchomość zabudowaną położoną w K. o wartości 100.000,00 zł oraz gospodarstwo rolne w gminie Ż. o powierzchni 2,25 ha, wartości 17.000,00 zł. W roku 1999 Podatniczka dokonała zakupu gruntu niezabudowanego o powierzchni 1,75 ha o wartości 10.000,00 zł znajdującego się w O.. Na dzień 31 grudnia 1999r. podatniczka wykazała również zasoby w postaci środków pieniężnych na rachunkach bankowych w kwocie 6.064,07 zł. Przesłuchana w charakterze strony w dniu 16 kwietnia 2004r. J.S. oświadczyła, że w latach 1998-2000 pracowała w Belgii i za te lata złożyła tam wspólnie z mężem zeznania podatkowe, przy czym nie potrafiła określić wysokości dochodów. Oświadczyła również, że koszty budowy domu w Oblęgorku pochodziły ze wspólnego majątku dorobkowego, a stosunkowo niskie koszty wydatków na utrzymanie rodziny wiążą się z faktem, iż większość czasu wraz z rodziną spędza w Belgii. Na podstawie analizy zgromadzonego materiału dowodowego organy uznały jako udowodnione osiągnięcie przez podatniczkę w 1999r. przychodu w łącznej kwocie 33.909,70 zł, na które złożyły się środki finansowe od męża w kwocie 30.000,00 zł oraz środki z tytułu wynajmu lokali w kwocie 3.909,70 zł (amortyzacja). Nie uznały za udowodnione, iż J. S. osiągnęła dochody w Belgii, nie uzyskując ich w Polsce, a także, że wydatki inwestycyjne na budowę domu w O. zostały poniesione przez jej męża. Uwzględniono natomiast wysokość kwot wydatków na utrzymanie rodziny zgodnie z oświadczeniem strony. W konsekwencji organy ustaliły, że J. S. osiągnęła w 1999r. dochód w łącznej kwocie 33.909,70 zł i poniosła wydatki w kwocie 57.114,77 zł. Nadwyżka wydatków nad dochodami wyniosła zatem 23.205,07 zł. Odwołując się do treści art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 1993r., Nr 90, poz. 416 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 1999r. oraz postanowień umowy z dnia 14 września 1976r. pomiędzy Polską a Królestwem Belgii o uniknięciu podwójnego opodatkowania i zapobieżeniu uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku, organy uznały, że J. S. podlegała w 1999r. nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o czym świadczy jej ściślejsze powiązanie z Polską. Dowodzi tego zdaniem organów fakt zameldowania wraz z dziećmi w K. na pobyt stały, zakup nieruchomości w O., prowadzenie działalności gospodarczej w firmie A. oraz osiąganie przychodów z tytułu wynajmu lokali, a także posiadanie udziałów w nieruchomości zabudowanej położonej w K., gospodarstwa rolnego w gminie Ż. oraz poniesienie wydatków na remont i modernizację własnego mieszkania. Dyrektor Izby Skarbowej nie uznał za zasadny zarzutu naruszenia art. 4 ustawy podatkowej stwierdzając, iż przepis ten nie znajduje w ogóle w sprawie zastosowania. Organ ten nie uwzględnił ponadto zarzutu naruszenia art. 122 Ordynacji podatkowej. Podniósł, że z pisemnej informacji uzyskanej w toku postępowania ze strony Ministerstwa Finansów w sprawie dochodów uzyskanych przez małżonków S. w latach 1998-2002, wynika, że J. S. w roku 1999 nie osiągnęła w Belgii żadnych dochodów, zaś do dnia 4 marca 2002r. jako miejsce pobytu stałego, jak również adres korespondencyjny podatniczki wskazano K., ul. M.. Fakt ten w ocenie organu dodatkowo potwierdza, iż ośrodkiem interesów życiowych J. S. w roku 1999 była Polska. Odnosząc się do zarzutu naruszenia art. 180 § 1 i art. 188 Ordynacji podatkowej organ odwoławczy stwierdził, że przesłuchany w charakterze świadka w dniu 21 lipca 2006r. mąż podatniczki S. S. stwierdził, że współfinansował budowę domu w O. w kwocie wyższej niż 100.000,00 zł. Zakupu materiałów budowlanych dokonywał osobiście, a rachunki na zakup wystawiane były na żonę. Jako źródło pokrycia kwot przekazywanych małżonce na utrzymanie rodziny, na materiały budowlane, jak również wpłaty na rachunki bankowe prowadzone w banku PKO SA o/K., świadek wskazał oszczędności, jakie zgromadził w latach 1986-1998 prowadząc działalność gospodarczą w Belgii. Zapytany jednak o wysokość zgromadzonych oszczędności, świadek odmówił udzielenia odpowiedzi, stwierdzając, ze jest to jego prywatna sprawa. Świadek zeznał również, że nie posiada dowodów na wwóz środków dewizowych do Polski. Zdaniem organu uzyskana przez świadka w 1999r. w Belgii kwota dochodu, wynikająca z informacji uzyskanej za pośrednictwem Ministerstwa Finansów, tj. po przeliczeniu 44.372,30 zł, nie mogła stanowić pokrycia wydatków związanych z budową budynku mieszkalnego, umożliwiała bowiem jedynie pokrycie kwoty przekazanej na utrzymanie rodziny w wysokości 30.000,00 zł oraz na potrzeby osobiste. Dodatkowo, materiał zgromadzony w sprawie nie wskazuje również, aby środki pieniężne mąż podatniczki przekazywał w postaci przelewów z zagranicy. Ustosunkowując się do wniosku pełnomocnika podatniczki o przeprowadzenie dowodu co do treści umowy majątkowej ustanawiającej rozdzielność majątkową małżonków S. organ odwoławczy wskazał, że fakt jej zawarcia umowy oraz treść znane były organowi pierwszej instancji. Zgodnie z umową każdy z małżonków rozporządza swoimi dochodami i mieniem w sposób indywidualny. W ocenie organu niezrozumiałą jest zgłaszana przez stronę potrzeba badania tej umowy w odniesieniu do prawa belgijskiego skoro podatniczka podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych zgodnie z polskimi przepisami podatkowymi. Tak ustalony stan faktyczny i prawny wskazuje, zdaniem organu, w sposób jednoznaczny, że poniesione w roku 1999 przez J. S. wydatki oraz strata z działalności gospodarczej znacznie przewyższały osiągnięte w tym czasie dochody. Prawidłowo zatem organ pierwszej instancji ustalił, że dochód osiągnięty przez podatniczkę w roku 1999 wyniósł 33.909,70 zł, a wysokość poniesionych wydatków 57.114,77 zł. Nadwyżka wydatków nad dochodami wynosi zatem 23.205,07 zł i stanowi przychód pochodzący z nieujawnionych źródeł przychodów. Zgodnie z przepisem art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy podatkowej wysokość podatku od dochodów z nieujawnionych źródeł wylicza się przy zastosowaniu stawki 75%, a zatem należny od J. S. za 1999r. zryczałtowany podatek dochodowy stanowi kwotę 17.404,00 zł.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00