Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23 kwietnia 2007 r., sygn. I SA/Gl 1322/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Madej (spr.), Sędzia NSA Małgorzata Wolf-Mendecka, Sędzia WSA Krzysztof Winiarski, Protokolant Monika Adamus, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2007 r. sprawy ze skargi C. O. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych oddala skargę

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] 2001 r. pełnomocnicy C. O. wystąpili o stwierdzenie na jego rzecz nadpłaty w podatku osobowym od osób fizycznych w kwocie [...] zł. Uzasadniając wniosek, podnieśli, że ich mocodawca, pełniący funkcję wiceprezesa zarządu Przedsiębiorstwa [...] Spółki Akcyjnej "A" z siedzibą w K., zawarł w dniu [...] 1998 r. z tą Spółką umowę, przyznającą mu w § [...] prawo do zakupu jej akcji na preferencyjnych warunkach oraz określającą odpowiedzialność odszkodowawczą w związku z niewykonaniem tego zobowiązania. Następnie pełnomocnicy omówili fakty, które, ich zdaniem, przesądziły o ziszczeniu się przesłanek wspomnianej odpowiedzialności, a mianowicie: niepodjęcie - na walnym zgromadzeniu Spółki "A" w dniu [...]r. - uchwały o podwyższeniu kapitału akcyjnego Spółki, umożliwiającej realizację powyższego prawa oraz zbycie akcji Spółki w dniu [...] 2001 r. na podstawie umowy sprzedaży z dnia [...] 2000 r. Stwierdzili, że w konsekwencji C. O. wypłacono w dniu [...] 2001 r. kwotę [...] zł tytułem odszkodowania, co stanowiło jednak, według nich, jedynie [...]% przysługującej mu sumy, ponieważ w dniu [...] 2001 r. pozostałe [...]%, czyli [...] zł, odprowadzono, "zgodnie z decyzją członków zarządu", jako zaliczkę na podatek dochodowy. W ocenie pełnomocników, uczyniono tak jednak niesłusznie, ponieważ - stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - odszkodowania otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego były wolne od podatku, zaś należność wypłacona w mniejszej sprawie stanowiła w istocie właśnie takie odszkodowanie. Mogła ona bowiem być uznana za "rodzaj kary umownej", o której mowa w art. 483 Kodeksu cywilnego, zastępującej odszkodowanie za szkodę wyrządzoną wierzycielowi wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania. Pełnomocnicy, powołując się na pismo Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Finansów z dnia 11 stycznia 1999 r., nr PB2/AŁ-5105/98/0596 (Rejent 1998, nr 8, s. 185), skonstatowali zatem, iż odpowiedzialność odszkodowawcza Spółki "A" "opiera się na art. 471 i następnych Kodeksu cywilnego".