Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 21 marca 2007 r., sygn. I SA/Sz 629/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zofia Przegalińska (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Marian Jaździński Sędzia WSA Kazimierz Maczewski Protokolant Karolina Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 marca 2007 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...]. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za miesiące od maja do grudnia 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] r. Nr .[...], wydaną na podstawie przepisów art. 233 § 1 pkt 1 i art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Drugiego Urzędu Skarbowego z dnia [...] Nr [...] odmawiającą podatnikowi Z. P. stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za miesiące od maja do grudnia 2005 r.

Z uzasadnienia tej decyzji wynika, że Z. P. wnioskiem z dnia

5 stycznia 2006 r. wystąpił o zwrot nienależnych - jego zdaniem - zaliczek na nienależny z mocy ustawy podatek dochodowy od osób fizycznych za miesiące od maja do grudnia 2005 r. Według podatnika, płatnik - W. B..E w [...], nieprawnie pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób fizyczny od otrzymanej przez niego należności w postaci zaliczkowego zabezpieczenia na poczet emerytury, do której nabył prawo w 1985 r. Podatnik wskazał również, że nie został dotychczas wydany żaden konstytutywny, prawotwórczy akt (decyzja) przez właściwy miejscowo i rzeczowo wojskowy organ emerytalny, ustalający jego prawo do emerytury nabytej z mocy ustawy. Dlatego też, według Z. P., otrzymywane przez niego świadczenie emerytalne nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, gdyż nie podlegało ono zwiększeniu, ani ubruttowieniu na zasadach wynikających z przepisów art. 55 ust. 6 i ust. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 80 poz. 350 ze zm.). Zdaniem podatnika, otrzymywane przez niego świadczenie pieniężne nie jest żadnym przychodem, ani dochodem z żadnego prawa majątkowego, własności, ani z żadnego stosunku prawnego.