Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 20 marca 2007 r., sygn. II SA/Bd 83/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Sędziowie: Sędzia WSA Małgorzata Włodarska (spr.) Asesor WSA Anna Klotz Protokolant Katarzyna Kloska po rozpoznaniu w Wydziale II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na rozprawie w dniu 20 marca 2007r. sprawy ze skargi B. S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] 2006r. nr [...] w przedmiocie wysokości zasiłku dla bezrobotnych 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta G. z [...] 2006r. nr [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu, 3. zasądza od Wojewody [...] na rzecz skarżącej B. S. kwotę 26 (dwadzieścia sześć ) zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2006 r. nr 3573/9/06 działający z upoważnienia Prezydenta G. - Starszy Inspektor w Powiatowym Urzędzie Pracy w G., na podstawie art. 9 ust. 1 pkt 14 lit. a i b, art. 2 ust. 1 pkt 2 oraz art. 71 ust. 1 pkt 1 i 2 lit. a, ust. 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U. Nr 99, poz. 1001 z późno zm.), orzekł o uznaniu Bogusławy S. z dniem [...] 2006 r. za osobę bez robotną oraz o przyznaniu prawa do zasiłku od dnia 9 września 2006 r. w wysokości 532,90 zł miesięcznie, stanowiącej 100 % kwoty zasiłku dla bezrobotnych. W uzasadnieniu podniesiono, że w dniu rejestracji strona spełniała określone w cyt. wyżej ustawie warunki do uznania za osobę bezrobotną oraz przyznania prawa do zasiłku, jednocześnie zastrzegając, iż prawo do zasiłku przysługuje pod warunkiem, że nie zaistnieją okoliczności powodujące jego utratę.

Z powyższym rozstrzygnięciem nie zgodziła się Bogusława S. i wniosła od niego odwołanie. Zasadnicza treść kwestionującego orzeczenie organu I instancji środka zaskarżenia skupia się na wadliwym ustaleniu stanu faktycznego sprawy, skutkującym obliczeniem stażu pracy odwołującej w sposób uniemożliwiający przyznanie jej zasiłku dla bezrobotnych w wysokości 120 % podstawowej kwoty. Według odwołującej dokumentacja zawarta w aktach sprawy wskazuje, że jej staż pracy wynosi 20 lat, 2 miesiące i 9 dni, w związku z czym nieuzasadnione jest wydanie decyzji określającej wysokość przysługującego jej zasiłku w podstawowej wysokości, pomimo przekroczonego, dwudziestoletniego stażu pracy.