Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 lutego 2007 r., sygn. II SA/Wa 2085/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras, Asesor WSA Przemysław Szustakiewicz, Protokolant Monika Michnik, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 lutego 2007 r. sprawy ze skargi B. L. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie uchylenia ostatecznej decyzji Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2004 r. odmawiającej przyznania prawa do zasiłku przedemerytalnego od dnia 1 września 2001 r. 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; 2. stwierdza nieważność postanowienia Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie sprostowania z urzędu decyzji; 3. uchyla decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2006 r. nr [...]; 4. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości; 5. zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz skarżącego B. L. kwotę 114 zł (słownie: sto czternaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...] maja 2006 r. nr [...] Wojewoda [...], na podstawie art. 145a, art. 147, art. 149 § 1 oraz art. 150 § 1 ustawy

z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej również kpa, wznowił, na wniosek B. L. z dnia 4 kwietnia 2006 r., postępowanie zakończone decyzją ostateczną Wojewody [...] z dnia [...] lipca 2004 r. nr [...] utrzymującą w mocy decyzję Starosty Powiatu W. z dnia [...] kwietnia 2004 r. znak [...] o odmowie przyznania B. L. prawa do zasiłku przedemerytalnego od dnia 1 września 2001 r.

W uzasadnieniu postanowienia organ wskazał m.in., że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 30 marca 2005 r. sygn. akt K 19/02 orzekł, że art. 11 ust. 2 ustawy

z dnia 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest, ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz o ułatwianiu zatrudnienia absolwentów szkół (Dz. U. Nr 154, poz. 1793) jest niezgodny z art. 2 Konstytucji RP. Stwierdził, iż w związku z tym, że Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności z Konstytucją aktu normatywnego, na podstawie którego wydana została decyzja ostateczna, isnieją przesłanki do wznowienia postępowania.