Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 lutego 2007 r., sygn. III SA/Wa 3449/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Jarecka (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Grażyna Nasierowska, asesor WSA Dariusz Turek, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2007 r. sprawy ze skargi E. R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz skarżącej kwotę 1 197,00 zł (słownie: jeden tysiąc sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w związku z art. 220 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r., Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) po rozpatrzeniu odwołania z dnia 25 kwietnia 2006 roku od decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w W. z dnia [...] kwietnia 2006 roku Nr [...] w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w kwocie 39.900,00 zł Dyrektor Izby Skarbowej w W. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2006 roku Nr [...] Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego w W. odmówił stwierdzenia nadpłaty zryczałtowanego podatku dochodowego w kwocie 39.900,00 zł pobranego przez płatnika Centralny Dom Maklerski PEKAO S.A. z tytułu wykupu obligacji skarbowych nabytych w drodze spadku przez E. R. zwaną dalej skarżącą. W uzasadnieniu wydanej decyzji Naczelnik Urzędu Skarbowego stwierdził, iż dyskonto i odsetki są przychodami z kapitałów pieniężnych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) i podlegają opodatkowaniu 19% zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Dyskontem zgodnie z art. 5a pkt 12 w/w ustawy jest różnica między kwotą uzyskaną z wykupu papieru wartościowego przez emitenta a ceną zakupu papieru wartościowego na rynku pierwotnym lub wtórnym. Ponieważ obligacje skarżąca nabyła w drodze spadku, to nie można mówić o istnieniu ceny zakupu, o którą należałoby pomniejszyć kwotę uzyskaną z wykupu papieru wartościowego przez emitenta. W związku z tym kwota dyskonta jest równa kwocie uzyskanej z wykupu przedmiotowych obligacji. A więc zryczałtowany podatek pobrany przez płatnika był podatkiem należnym.