Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 14 lutego 2007 r., sygn. II SA/Bd 1187/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Wiesław Czerwiński Sędziowie: Sędzia WSA Grażyna Malinowska-Wasik Asesor WSA Anna Klotz (spr.) Protokolant Katarzyna Kloska po rozpoznaniu w Wydziale II Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy na rozprawie w dniu 14 lutego 2007r. sprawy ze skargi Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w B. na orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w B. z dnia [...] 2006 r. sygn. akt [...] w przedmiocie wydalenia ze służby oddala skargę.

Uzasadnienie

II SA/Bd 1187/06

Uzasadnienie

Dyrektor Okręgowej Służby Więziennej w B. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy skargę na orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w B. z dnia [...] 2006 r. sygn. akt [...] uchylające orzeczenie dyrektora Zakładu Karnego w B. z dnia [...] 2006 r. sygn. [...] o wymierzeniu kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby, kpr. K. Ś. - starszego strażnika działu ochrony Zakładu Karnego w B. za wprowadzenie się w stan ograniczający zdolność wykonywania zadania służbowego lub uniemożliwiający jego wykonanie. Sąd dyscyplinarny jednocześnie umorzył postępowanie.

Z akt sprawy wynika, że w dniu 3 października 2006 r. dyrektor Zakładu Karnego w B. wydał orzeczenie o wymierzeniu starszemu strażnikowi tejże jednostki - kpr. K. Ś., kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby, uznając go winnym stawienia się do służby w dniu 9 września 2006 r. pod wpływem alkoholu.

W dniu 9 października 2006 r. obwiniony złożył zażalenie na powyższe orzeczenie do Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w B., wnosząc o zmianę orzeczenia i wymierzenie łagodniejszej kary. Obwiniony przyznał, iż poprzedniego dnia, tj. 8 września br., wypił wieczorem trzy piwa, jednak zgłaszając się do służby w dniu 9 września br. nie zdawał sobie sprawy, że jest pod wpływem alkoholu. Funkcjonariusz, wykazując niewspółmierność wymierzonej kary do stopnia naruszenia dyscypliny służbowej, powoływał się w zażaleniu na swój dotychczasowy przebieg służby oraz problemy w życiu osobistym.