Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 31 stycznia 2007 r., sygn. IV SA/Wr 855/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Małgorzata Masternak-Kubiak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA - Tadeusz Kuczyński Sędzia WSA - Wanda Wiatkowska-Ilków Protokolant Krzysztof Caliński po rozpoznaniu na rozprawie w Wydziale IV w dniu 24 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi R. W. na decyzję Wojewody D. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do zasiłku dla bezrobotnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewoda D. decyzją z dnia [...]r. Nr [...], podjętą na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, art. 71 ust. 1 pkt 1 i 2 lit. a, art. 71 ust. 2 pkt 5 oraz art. 71 ust. 6 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2004 r. Nr 99, poz. 1001 z późn. zm.), utrzymał w mocy decyzję Starosty Ś., z dnia [...]r. znak: [...], o odmowie przyznania R.W. prawa do zasiłku dla bezrobotnych od dnia [...]r.

Starosta Ś. decyzją z dnia [...]r. odmówił przyznania R. W. prawa do zasiłku dla bezrobotnych od dnia [...]r., tj. od dnia złożenia wniosku i uzupełnienia brakujących dokumentów. Organ I instancji uzasadnił swoje rozstrzygnięcie tym, że w przypadku R. W. nie zachodzą okoliczności do zaliczenia okresu odszkodowania do 365 dni wymaganych dla nabycia prawa do zasiłku dla bezrobotnych.

W odwołaniu od tej decyzji R. W. zarzucił, że odmowa przyznania zasiłku nie jest oparta na rzeczywistej ocenie prawnej obowiązujących przepisów i sprzeczna z zasadami współżycia społecznego, mającym na celu urzeczywistnianie zasad sprawiedliwości społecznej. Z wyroku Sądu Rejonowego w Ś. [...] Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...]r., sygn. akt [...]wynika, że odszkodowanie jest odszkodowaniem wynikającym z art. 55 § 3 Kodeksu pracy a nie odszkodowaniem opartym na podstawie art. 55 § 11 K.p., jak błędnie ocenia Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, Ocena jego sytuacji powinna być oparta wyłącznie na treści art. 55 § 3 K.p., którego treść należy traktować rozszerzające. Odszkodowanie powinno zostać zaliczone mocą wyroku sądowego do ustawowego wymogu 365 dni. Za poszerzonym traktowaniem normy art. 55 § 3 K.p. przemawia fakt, iż ma on ścisły związek z treścią art. 71 ust. 2 pkt 5 ustawy o promocji zatrudnienia i Instytucjach rynku pracy z 2004 r., która także powinna być przez analogię do normy art. 55 § 3 K.p. rozumiana rozszerzająco. Z tego też powodu nie można traktować enumeratywnego wyliczenia zawartego w treści art. 71 pkt 5 autonomicznie w oderwaniu od przepisów kodeksu pracy. Poza tym istnieją wątpliwości dotyczące pierwszeństwa w stosowaniu norm ustawy o zatrudnieniu oraz kodeksu pracy. Art. 71 ust. 5 ustawy o zatrudnieniu jest niedoskonały, bo nie zawsze można ująć w normy prawne przewidywalne sytuacje. Zdaniem strony opinia prawna i wyjaśnienie Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej nie wniosły nic nowego do sprawy. Według strony opinia powinna być dokonana przez pracowników naukowych Katedry Prawa Pracy Wydziału Prawa Uniwersytetu W., natomiast opinie radcy prawnego i odpowiedź Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej powinny zostać odrzucone. W zapytaniu prawnym do Ministerstwa Powiatowy Urząd Pracy w Ś. błędnie sformułował pytanie, podał w pytaniu art. 55 § 1 K.p, a powinien § 3 K.p., bo na mocy tego artykułu wyrokiem Sądu Rejonowego w Ś. przyznano stronie odszkodowanie. Inna jest egzegeza treści art. 55 § 3 K.p, która nie pokrywa się ze stosowaniem normy art. 55 § 1 K.p.