Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 stycznia 2007 r., sygn. I SA/Wr 1241/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Sędziowie: Sędzia WSA Marta Samiczek (sprawozdawca) Asesor WSA Aneta Chołuj Protokolant Barbara Głowaczewska po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 stycznia 2001 r. sprawy ze skargi L. i M. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r.; oddala skargę

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

W toku kontroli stwierdzono nieprawidłowości w urządzeniach księgowych Przedsiębiorstwa A, prowadzonego przez L. S.

W związku z tym Naczelnik Urzędu Skarbowego w K. wydał w dniu [...] decyzję nr [...] umarzającą postępowanie wobec małżonków M. i L. S. z tytułu określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. W wyniku złożonego odwołania, Dyrektor Izby Skarbowej we W. decyzją z dnia [...] nr [...] uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.

Naczelnik Urzędu Skarbowego w K., po ponownym postępowaniu, decyzją z dnia [...] nr [...] określił małżonkom M. i L. S. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003 r. w wysokości [...].

Organ I instancji uznał, że L. S. zaniżył o kwotę [...] przychód wykazany w zeznaniu i zawyżył koszty uzyskania przychodów (per saldo o [...]), w konsekwencji czego zaniżył dochód do opodatkowania.

W odwołaniu podatnicy zarzucili naruszenie prawa materialnego, przez błędną interpretację pojęcia "koszt uzyskania przychodów", nieprawidłowe ustalenie podstawy i wysokości odpisów amortyzacyjnych, a w związku z tym naruszenie art. 22 ust. 1 i art. 22f ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Takie uchybienia spowodowały także naruszenie art. 210 § 4 Ordynacji podatkowej.

W uzasadnieniu odwołania podniesiono, iż w zaskarżonej decyzji błędnie ustalono proporcję ogólnej powierzchni nieruchomości do powierzchni wykorzystywanej przez rodzinę podatnika na cele mieszkalne, a w konsekwencji zaniżono koszty uzyskania przychodów z tytułu: zużycia energii elektrycznej, wody, usług komunalnych, telefonów, podatku od nieruchomości i amortyzacji. Strona wskazała przy tym, iż na cele mieszkalne zajmuje pomieszczenia o powierzchni ok. 75-77 m2, a nie jak przyjęto 350 m2. Ponadto w decyzji nie uwzględniono faktu, iż L. S. prowadzi również działalność gospodarczą polegającą na wynajmie pokoi gościnnych, co znajduje potwierdzenie we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej.