Wyrok WSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. II SA/Wa 2162/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spr.), Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Asesor WSA Janusz Walawski, Protokolant Joanna Cygan, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi W. K. na decyzję Prezesa Rady Ministrów z dnia [...] października 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania renty specjalnej oddala skargę

Uzasadnienie

Prezes Rady Ministrów decyzją z dnia [...] października 2005 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa, utrzymał w mocy swoją decyzję z dnia [...] września 2005 r. nr [...], odmawiającą przyznania W. K. renty specjalnej.

W uzasadnieniu podał, iż przyznanie świadczenia na podstawie art. 82 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353 ze zm.) jest możliwe w szczególnie uzasadnionych przypadkach. Przepis ten nie precyzuje warunków jakie powinny być spełnione, aby renta lub emerytura mogła być w jego trybie przyznana. Organ wskazał, że każdy wniosek jest wnikliwie rozpatrywany i oceniany pod kątem występowania okoliczności mających uzasadniać potraktowanie sprawy w sposób szczególny, a nadto brana jest pod uwagę sytuacja bytowa wnioskodawcy, która nie stanowi jednak jedynego kryterium przyznawania świadczeń tego rodzaju. Świadczenie specjalne może być przyznane osobie znajdującej się w trudnej sytuacji bytowej, o ile w sprawie występują też inne okoliczności wskazujące na jej szczególny charakter, tj. wybitne zasługi wnioskodawcy w jakiejś dziedzinie, np.: kultury, sportu lub szczególne zdarzenia losowe.