Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 stycznia 2007 r., sygn. I SA/Łd 666/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Aleksandra Wrzesińska-Nowacka, Sędziowie: Sędzia NSA Bogdan Lubiński, Sędzia WSA Paweł Kowalski (spr.),, Protokolant Asystent sędziego Joanna Skrzypczak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 stycznia 2007 r. przy udziale --- sprawy ze skargi Banku A w R. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 rok 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...]; 2. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. na rzecz skarżącej kwotę 4.692 (cztery tysiące sześćset dziewięćdziesiąt dwa) złote tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

W dniu 31 grudnia 2001 r. Bank A w R. złożył korektę zeznania ostatecznego CIT-8 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r., w którym wykazał m.in.: dochody wolne od podatku w kwocie 650.232,47 zł, podatek należny 0 zł i nadpłatę podatku w kwocie 38.958 zł. Jednocześnie wnioskiem z dnia 31 grudnia 2001 r. Bank wystąpił z wnioskiem o zwrot nadpłaty podatku dochodowego od osób prawnych za 1999 r. w kwocie 38.958 zł.

Decyzją z dnia [...] Urząd Skarbowy w B. stwierdził nadpłatę w podatku dochodowym od osób prawnych za 1999 r. w kwocie 2.165 zł.

W uzasadnieniu swej decyzji Urząd stwierdził, że dopłaty do oprocentowania kredytów inwestycyjnych na cele rolnicze nie mogły w badanym okresie korzystać ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych. Nadto, w opinii Urzędu, Bank nie prowadził wyodrębnionej ewidencji kosztów dotyczących obsługi kredytów, których cele zostały określone w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 21 lutego 1995 r. i nie wyłączył z kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z udzieleniem preferencyjnych kredytów, wobec czego w myśl art. 15 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, koszty te należało ustalić w stosunku, w jakim pozostają przychody z tych źródeł w ogólnej kwocie przychodów.