Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 10 stycznia 2007 r., sygn. I SA/Gl 1345/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Eugeniusz Christ, Sędzia NSA Anna Wiciak, Sędzia WSA Teresa Randak (sprawozdawca), Protokolant Bogusława Koczar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2007 r. sprawy ze skargi Ośrodka A w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie podatku od nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]r. nr [...] Prezydent Miasta G. określił Ośrodkowi A z siedzibą w G., przy ul. [...] wysokość zobowiązania z tytułu podatku od nieruchomości za 2005 r. w kwocie [...]zł. W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy podniósł , że dokonane ustalenia faktyczne wskazują, że Ośrodek A w roku podatkowym 2005 posiadał w użytkowaniu wieczystym działkę gruntową nr A o łącznej powierzchni [...]m. kw. położoną w G. przy ul. A, dla której Sąd Rejonowy w G. prowadzi księgę wieczystą nr KW [...]. W dniu [...]r. została zawarta umowa dzierżawy nr [...], na mocy której A wydzierżawił Spółce B część działki nr A o powierzchni [...]m. kw. Na wydzierżawionym gruncie Spółka z własnych środków wybudowała budynek restauracji oraz budowle za które zgodnie z postanowieniami § [...] pkt [...] umowy regulowała do końca [...] r. podatek od nieruchomości obliczony od [...] m. kw. powierzchni użytkowej budynku restauracji i budowli o łącznej wartości [...]zł. Podatek za grunt będący przedmiotem dzierżawy regulował natomiast ośrodek A.

Pismem z dnia [...]r. B Sp. z o.o. powiadomiła organ podatkowy, iż zgodnie z art. 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych ( Dz. U. Nr 9, poz. 84 z 2002 r. z późn. zm. ) od dnia 1 stycznia 2005 r. nie będzie składać deklaracji w sprawie podatku od nieruchomości dla obiektów położonych przy ul. A w G. w związku z uznaniem, iż obowiązek podatkowy ciąży na wieczystym użytkowaniu gruntu. Spółka zwróciła się też do organu podatkowego o udzielenie pisemnej interpretacji w indywidualnej sprawie w zakresie stosowania prawa podatkowego na podstawie art. 14 a § 1 i § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa ( Dz. U. nr 8, poz. 60 z 2005 r. z późn. zm. ), który postanowieniem z dnia [...]r. nr [...] rozstrzygnął, iż podatnikiem podatku od nieruchomości od zabudowanego gruntu oddanego w użytkowanie wieczyste jest użytkownik wieczysty, a obowiązek ten obejmuje także budynki i budowle wzniesione na tym gruncie na podstawie art. 3 ust. 1 pkt 3 i art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. W dalszej kolejności, organ wskazał, iż art. 3 ust. 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych obowiązkiem podatkowym obejmuje osoby prawne, osoby fizyczne, jednostki organizacyjne nie posiadających osobowości prawnej, jeżeli posiadają tytuł prawny do korzystania z nieruchomości albo obiektów budowlanych Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego. Obowiązek ten ciąży na w/w podmiotach także w sytuacji gdy korzystają z nieruchomości bez tytułu prawnego. Powołując się na treść art. 235 § 1 Kodeksu cywilnego, organ podatkowy wskazał, iż budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie stanowiącym własność jednostki samorządu terytorialnego przez użytkownika wieczystego stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Powołując się na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 2003 r. sygn. akt II CKN 1155/00 organ podkreślił, że prawo użytkowania wieczystego gruntu ma nadrzędny charakter w stosunku do prawa własności budynków posadowionych na tym gruncie, a to oznacza, że prawem głównym jest prawo użytkowania wieczystego, a prawem związanym jest prawo własności budynków i urządzeń. Użytkowanie wieczyste nie może być przedmiotem obrotu prawnego odrębnego od prawa własności budynków. W ocenie organu podatkowego, wybudowanie budynku i budowli na gruncie stanowiącym użytkowanie wieczyste, a wydzierżawionym Spółce B nie stanowi podstawy do uznania dzierżawcy za właściciela budynków i budowli. Organ podatkowy wskazał także na treść § [...] umowy dzierżawy, z którego wynika, że przedmiot dzierżawy tj. grunt wraz wzniesionymi na nim budynkami i urządzeniami po ustaniu stosunku dzierżawy podlega zwrotowi, przy czym ośrodkowi A przysługuje roszczenie w postaci zatrzymania nadających się do dalszego użytkowania budynków i budowli - nieodpłatnie lub za zapłatę sumy odpowiadającej wartości rynkowej wybudowanych obiektów. Zauważono także, iż dla nieruchomości obejmującej budynek restauracji [...] nie została urządzona odrębna księga wieczysta. Dodatkowo organ podniósł, że art. 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie przewiduje obowiązku podatkowego w odniesieniu do dzierżawcy gruntu będącego w użytkowaniu wieczystym. Umowa taka, jak podkreślił organ podatkowy, wywołuje wyłącznie skutki cywilno - prawne pomiędzy użytkownikiem wieczystym a dzierżawcą i nie ma wpływu na obowiązki publicznoprawne, których zakres wynika z ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.