Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 grudnia 2006 r., sygn. I SA/Wr 1004/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: S.WSA Ireneusz Dukiel Sędziowie: Asesor WSA Katarzyna Borońska S. WSA Katarzyna Radom - sprawozdawca Protokolant: Aleksandra Słomian po rozpoznaniu w dniu 11 grudnia 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi W. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] o nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do grudnia 2000 r. I. oddala skargę w części dotyczącej określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od lutego do listopada 2000 r., II. umarza postępowanie w części dotyczącej określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2000 r.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. uchylił decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...] w części dotyczącej określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za luty 2000 r. i w tym zakresie określił je w innej wysokości, w pozostałej części tj. wymiaru zobowiązania w podatku od towarów i usług za okres od marca do grudnia 2000 r. utrzymał orzeczenie organu I instancji w mocy.

W uzasadnieniu organ podatkowy wskazał, iż W. L. w 2000 r. prowadził działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu pomieszczeń oraz usług transportowych, z uwagi na wybór zwolnienia nie rozliczał się z tytułu podatku od towarów i usług. Czynności kontrolne wykazały jednak, iż w latach 1999 - 2001 był właścicielem 13 pojazdów samochodowych z czego w 1999 r. sprzedał trzy, w 2000 r. cztery, zaś w 2001 r. dwa samochody. Analizując warunki nabycia i sprzedaży pojazdów organ podatkowy stwierdził, iż wystąpiły okoliczności, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 8.01.1993 r o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11, poz. 50 ze zm.), w związku z czym na mocy art. 14 ust. 10 pkt 1 lit b skarżący utracił zwolnienie podatkowe w dacie dokonania pierwszej sprzedaży tj. już w 1999 r., co skutkowało powstaniem obowiązku podatkowego od czynności określonych w art. 2 ww. ustawy, wykonanych w 2000 r. Mając powyższe na uwadze organ podatkowy uznał, iż zarówno usługi najmu pomieszczeń, transportowe jaki i sprzedaż samochodów używanych podlegała w 2000 r. opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W oparciu o ujawnione u skarżącego dokumenty źródłowe organ podatkowy ustalił wartość usług najmu i transportowych oraz sprzedaży samochodów osobowych, w tym ostatnim przypadku wskazano, iż nie wszystkie spośród sprzedanych w 2000 r. pojazdów podlegały opodatkowaniu, a to z uwagi na regulację zawartą w art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług, odnoszącą się do towarów używanych. W wyniku przeprowadzonego postępowania stwierdzono, iż jedynie dwa spośród [...] pojazdów zostały sprzedane przed upływem 6 miesięcy od daty ich nabycia, co uzasadniało ich opodatkowanie w miesiącu sprzedaży, dotyczy to samochodu Renault Clio oraz Mercedes Benz. Mając powyższe na uwadze organ podatkowy określił wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2000 r. (z wyłączeniem stycznia 2000 r.), uwzględniając wartość sprzedanych towarów i usług. W toku postępowania skarżący kwestionował opodatkowanie samochodu Mercedes Benz wskazując, iż został on nabyty dla celów prywatnych, co mieli potwierdzić wskazani przez stronę świadkowie. Oceniając dowody z przesłuchania świadków organ podatkowy odnosząc je do oświadczeń składnych przez skarżącego w toku postępowania doszedł do przekonania, iż nie dają one podstaw do twierdzenia, iż sporny pojazd został nabyty dla celów prywatnych. Wskazano na sprzeczność i niespójność składnych wyjaśnień, krótkotrwały okres posiadania pojazdu, fakt, iż w tym samym czasie skarżący posiadał jeszcze inne pojazdy, jak również okoliczność, iż od 1999 r. trudnił się obrotem samochodami używanymi.