Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Wa 1300/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska-Jung, Asesor WSA Jacek Fronczyk, Sędzia WSA Stanisław Marek Pietras (spraw.), Protokolant Michał Sułkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi K.K. na decyzje Ministra Sprawiedliwości 1) z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...] w przedmiocie zarządzenia wypłaty świadczeń pieniężnych 2) z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji o zwolnieniu ze służby więziennej 1) uchyla zaskarżoną decyzję z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...]oraz decyzję ją poprzedzającą z dnia [...] września 2002 r. nr [...], 2) uchyla zaskarżoną decyzję z dnia [...] lutego 2003 r. nr [...]oraz decyzję ją poprzedzającą z dnia [...] stycznia 2003 r. nr [...], 3) zaskarżone decyzje nie podlegają wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia [...]sierpnia 2002 r. nr [...], działając na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 1 i art. 39 ust. 3 pkt 7 w zw. z art. 36 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. Nr 61, poz. 283 ze zm.), zwolnił K. K. z dniem [...] sierpnia 2002 r. ze Służby Więziennej. Jak wynika z akt sprawy, powyższa decyzja została doręczona funkcjonariuszowi przez pocztę i z uwagi na niepodjęcie jej przez adresata, była dwukrotnie awizowana w dniach 7 i 14 sierpnia 2002 r., a następnie w dniu 28 sierpnia 2002 r., zwrócona do nadawcy z adnotacją "zwrot - nie podjęto w terminie".

Wobec tego faktu Minister Sprawiedliwości uznał, na podstawie art. 44 k.p.a., że skutek prawny doręczenia decyzji powstał w dniu 14 sierpnia 2002 r.

Następnie Minister Sprawiedliwości decyzją z dnia [...] września 2002 r. nr [...], działając na podstawie art. 31 ust. 1 pkt 1 i art. 110 ust. 1 i 2 oraz art. 111 ust. 1 i 5 ustawy o Służbie Więziennej, w związku z powołanym już wyżej zwolnieniem skarżącego K. K. ze służby, zarządził wypłatę odprawy za 5 lat i 14 dni służby w kwocie 26.943 zł oraz ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy, w kwocie 22.323,70 zł. W uzasadnieniu podał, że skarżący za wcześniejszy okres służby, tj. od dnia [...] maja 1990 r. do [...] października 1995 r., otrzymał odprawę, zatem obecnie należy mu się odprawa w wysokości trzymiesięcznego uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym, należnymi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, zaś uposażenie to w miesiącu zwolnienia ze służby wynosiło 8.981 zł. Powyższe uposażenie stanowiło również podstawę do wypłaty ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy (bieżący i zaległy) w rozmiarze 51 dni, przy przyjęciu współczynnika w wysokości 20,92.