Wyrok WSA w Łodzi z dnia 14 grudnia 2006 r., sygn. I SA/Łd 1534/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bogdan Lubiński (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Paweł Chmielecki, Sędzia NSA Piotr Kiss, Protokolant Tomasz Furmanek, po rozpoznaniu w Łodzi na rozprawie w dniu 14 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej określającej zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 1997 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Po rozpoznaniu wniosku z dnia 21 lipca 2005 r. A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w G. o wznowienie postępowania w sprawie zakończonej ostateczną decyzją Izby Skarbowej w Ł. Ośrodka Zamiejscowego w S. z dnia [..] Nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 1997 r., decyzją wydaną [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. odmówił uchylenia wskazanego orzeczenia ze względu na brak istnienia przesłanek określonych w art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej. Organ wskazał, iż wniosek inicjujący przedmiotowe postępowanie oparty został o art. 240 § 1 pkt 1 lub 4 Ordynacji podatkowej i uzasadniony faktem złożenia przez Urząd Kontroli Skarbowej w Ł., w toku postępowania karnoskarbowego prowadzonego przed Sądem Rejonowym w Ł dokumentu w postaci "Analizy" zawierającej korektę uszczupleń w podatku dochodowym m.in. za 1997 r. W ocenie wnioskodawczyni okoliczność ta stanowiła nowy dowód lub fakt, o których stanowi art. 240 § 1 pkt 1 lub 4 Ordynacji podatkowej. Organ odwoławczy, odnosząc się do tak skonkretyzowanych podstaw prawnych wniosku, stwierdził, iż w rozpoznawanej sprawie nie stwierdzono, aby zachodziła przesłanka opisana w art. 240 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej, a więc by kwestionowana decyzja ostateczna oparta została na fałszywych dowodach. Organ argumentował, iż strona nie potwierdziła również zaistnienia drugiej z podstaw wniosku, czyli nowego dowodu nieznanego wcześniej organowi podatkowemu, którym miał być dokument nazwany "Analizą" wskazujący na kwotę uszczupleń za rok 1997. Jak zaznaczono, art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej w pkt 4 wskazuje na przesłankę wznowienia w postaci braku udziału strony w postępowaniu, a nie jak podnosiła strona - wyjście na jaw istotnych dla sprawy nowych okoliczności lub nowych dowodów istniejących w dniu wydania decyzji, nieznanych organowi, który ją wydał. Warunek, o którym pisze strona został natomiast przewidziany w art. 240 § 1 Ordynacji podatkowej w pkt 5. Ponieważ Spółka nie wykazała, by doszło w trakcie postępowania podatkowego do naruszenia zasady udziału strony w postępowaniu, przesłanka ta nie wystąpiła. Poza tym nawet gdyby istniała, to wniosek o wznowienie postępowania należałoby uznać za spóźniony zgodnie z art. 241 § 2 pkt 1 Ordynacji podatkowej. Dyrektor Izby Skarbowej nie zgodził się także z poglądem strony iż, opracowana przez Urząd Kontroli Skarbowej w Ł. Ośrodek Zamiejscowy w S. "Analiza dotycząca korekty uszczupleń w tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za lata 1997 - 1998 ...", służąca potrzebom postępowania karnoskarbowego, winna być uznana za nowy dowód w sprawie, lub też wynikające z niej dane za nową okoliczność. Jak wskazano w uzasadnieniu decyzji, z przepisu art. 240 § 1 pkt 5 Ordynacji podatkowej wynika jednoznacznie, że nowe okoliczności lub dowody to takie, które istniały w dniu wydania ostatecznej decyzji, lecz organ ich nie znał. Dyrektor Izby Skarbowej argumentował dalej, że postępowanie w sprawie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za rok 1997 zakończone zostało decyzją ostateczną wydaną w dniu 16 marca 2000 r., natomiast "Analiza", na którą powołuje się strona, sporządzona została już po zakończeniu postępowania podatkowego. Z uwagi na tę okoliczność organ uznał, iż nie był to dowód, który istniał w dniu wydania decyzji ostatecznej, podkreślając jednocześnie, że w postępowaniu karnoskarbowym kwotę uszczuplenia podatkowego ustala się na podstawie danych z postępowania podatkowego i czyni się to tylko i wyłącznie na potrzeby tego postępowania. Kwota uszczuplenia podatkowego wynikająca z "Analizy", jako dowód w postępowaniu karnym i skarbowym, pozostawała bez związku z dowodami, które były przedmiotem oceny dokonywanej przed wydaniem decyzji podatkowej.