Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Gl 795/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Łucja Franiczek Sędziowie Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski ( spr.) Sędzia NSA Ewa Krawczyk Protokolant sekr. sąd. Elwira Massel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi Gminy M. na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Ś. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. oddala skargę w części dotyczącej stwierdzenia nieważności § 13 ust. 3 pkt 5 uchwały Rady Gminy w M. z dnia [...] r. nr [...] w zakresie słów " w tym nie więcej niż 200 m2 dla artykułów spożywczych ", 2. uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie w pozostałej części, 3. zasądza od Wojewody Ś. na rzecz Gminy M. tytułem zwrotu kosztów postępowania [...] ([...]) złotych

Uzasadnienie

Rada Gminy w M. podjęła w dniu [...] r. uchwałę Nr [...] w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego terenu położonego pomiędzy ul. [...] i [...] w W. Jako podstawę prawną tej uchwały powołano art. 18 ust. 2 pkt 5 oraz art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001 z Nr 142 poz. 1591 ze zm., zwanej dalej ustawą o samorządzie gminnym) w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80 poz. 717 ze zm., zwanej dalej ustawą lub ustawą o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym). W § 12 uchwały zawierającym ustalenia dla terenu oznaczonego symbolem 2U w ust. 3, normującym "szczególne warunki zagospodarowania terenu oraz ograniczenia w jego użytkowaniu, w tym zakazy zabudowy", w pkt 4 zakazano "lokalizacji usług, handlu, o powierzchni sprzedaży przekraczającej 400 m2". Zaś w § 13 normującym te same kwestie dla terenów oznaczonych symbolem 3.UM w pkt 5 zakazano "realizacji usług handlu o powierzchni sprzedaży przekraczającej 500 m2, w tym nie więcej niż 200 m2 dla artykułów spożywczych".

Po doręczeniu powyższej uchwały w dniu [...] r. Wojewodzie Ś. organ ten zawiadomieniem z dnia [...] r. wszczął postępowanie nadzorcze w sprawie stwierdzenia nieważności uregulowania § 13 ust. 3 pkt 5 tej uchwały w zakresie dotyczącym ograniczenia powierzchni dla realizacji usług handlu artykułami spożywczymi - jako sprzecznego z art. 15 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Równocześnie w tym dniu Wojewoda Ś. wydał rozstrzygnięcie nadzorcze Nr [...], którym stwierdził nieważność § 12 ust. 3 pkt 4 i § 13 ust. 3 pkt 5 przedmiotowej uchwały Rady Gminy w M. - jako sprzecznych z art. 15 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz z art. 22 Konstytucji RP. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia przytaczając treść art. 15 ust. 2 i ust. 3 ustawy stwierdził, że o ile z przepisów tych wyprowadzić można uprawnienie organu uchwałodawczego do określenia w miejscowym planie zakazu zagospodarowania danego terenu obiektami o określonej powierzchni czy kubaturze, to niedopuszczalnym jest wprowadzenie ograniczeń z uwagi na powierzchnię sprzedażową /sprzedaży/ w danym obiekcie, jak to uczyniła Rada Gminy w kwestionowanych zapisach planu. W ocenie organu nadzoru, taka regulacja nie służy bowiem kształtowaniu polityki przestrzennej gminy, lecz stanowi jedynie ingerencję w swobodę prowadzenia działalności gospodarczej, nie mieszcząc się w zakresie przedmiotowym planu, wynikającym z przepisów ustawy, jako że ustawa ta wprowadza jedynie dodatkowe wymogi dotyczące treści studium i planu w zakresie wielopowierzchniowych obiektów handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 2000 m2. Stąd też każde inne uzależnienie sposobu zagospodarowania terenu od powierzchni sprzedaży jest niedopuszczalne z mocy art. 22 Konstytucji RP. Stanowi bowiem nie wynikające z ustawy ograniczenie swobody działalności gospodarczej.