Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 7 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Gl 390/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski Sędziowie Sędzia WSA Włodzimierz Kubik Sędzia WSA Maria Taniewska-Banacka (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Beata Malcharek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi M.J. (J.) na decyzję Wojewody Ś. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania w sprawie o pozwolenie na rozbiórkę obiektów budowlanych 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzająca ją decyzję Prezydenta Miasta B. z dnia [...], nr [...], 2) orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Wojewody Ś. na rzecz skarżącego kwotę [...] ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Prezydent Miasta B. udzielił Spółce A pozwolenia na rozbiórkę [...] obiektów pofabrycznych posadowionych na działkach nr [...], [...], [...], [...], [...] i [...] w B., przy ul. [...].

Pismem z dnia [...] działający przez pełnomocnika M.J. wniósł o niezwłoczne wstrzymanie wykonania tej decyzji i o wznowienie postępowania, podnosząc, że został w nim pominięty jako strona postępowania. W uzasadnieniu wniosku M.J. podał, że jest współużytkownikiem wieczystym parceli gruntowej nr [...], a kwestionowana decyzja narusza jego prawo do służebności przechodu i przejazdu przez działki, na których znajdują się obiekty budowlane przewidziane do rozbiórki w oparciu o udzielone pozwolenie.

Decyzją z dnia [...] nr [...] Prezydent Miasta B. działając w oparciu o art. 145 § 1 pkt 4, art. 149 § 3 i art. 150 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. 2000, Nr 98, poz. 1071 z późn. zm. zwanej dalej: k.p.a.) odmówił wznowienia postępowania w sprawie udzielenia przedmiotowego pozwolenia na rozbiórkę. W uzasadnieniu podał, że w oparciu o przeprowadzone postępowanie wyjaśniające stwierdził brak podstaw prawnych do wznowienia postępowania albowiem stosownie do przepisu art. 28 ust. 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. J. Dz. U. 2003, Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.) wnioskodawcy nie przysługiwał status strony postępowania w przedmiotowej sprawie. Jeśli natomiast przysługujące wnioskodawcy prawo przechodu i przejazdu istotnie zostało naruszone to, zdaniem organu I instancji, właściwa w sprawie ewentualnych roszczeń winna być droga sądowa. Organ I instancji podniósł także, że wobec faktu, iż podlegający rozbiórce obiekt ma przestać istnieć nie może być mowy o jego oddziaływaniu na sąsiednie nieruchomości.