Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 15 listopada 2006 r., sygn. I SA/Po 591/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Janusz Ruszyński Sędziowie as.sąd.WSA Maciej Jaśniewicz /spr./ as.sąd. WSA Roman Wiatrowski Protokolant st.sekr.sąd. Urszula Kosowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 listopada 2006 r. sprawy ze skargi Miejskiego Zarządu Dróg na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie zwrotu tytułów wykonawczych oddala skargę. /-/ R.Wiatrowski /-/ J.Ruszyński /-/ M.Jaśniewicz

Uzasadnienie

Miejski Zarząd Dróg przesłał do Naczelnika Urzędu Skarbowego dwa tytuły wykonawcze obejmujące nieuiszczone należności z tytułu opłat dodatkowych za nieuiszczone opłaty za parkowanie w Strefie Płatnego Parkowania . W wystawionych tytułach wykonawczych wierzyciel nie powołał podstawy prawnej dochodzonej należności, natomiast w pozycji 29 tytułów wykonawczych wskazał przepisy art. 13 ust.2A ustawy z dnia 21.03.1985 roku o drogach publicznych ( Dz. U. z 2000 r. Nr 71 poz. 838 ze zm.; dalej ustawy o drogach publicznych) oraz uchwałę Rady Miasta nr [...] z dnia [...].2002 r. w sprawie opłat za parkowanie pojazdów samochodowych. Postanowieniem z dnia [...].2006 r. nr [...]Naczelnik Urzędu Skarbowego zwrócił obydwa tytuły wierzycielowi Miejskiemu Zarządowi Dróg . W uzasadnieniu organ egzekucyjny wskazał, że aby należności te mogły być dochodzone w trybie egzekucji administracyjnej niezbędne jest, by wynikały one z decyzji lub postanowień właściwego organu. W przedmiotowych sprawach wierzyciel nie wydał żadnych orzeczeń, które można byłoby wskazać jako podstawę prawną obowiązku, wręcz przeciwnie w rubryce 30 wskazał, że obowiązek powstaje z mocy prawa.

Na postanowienie to wierzyciel - Miejski Zarząd Dróg - złożył zażalenie, w którym wniósł o uchylenie zaskarżonego postanowienia i zarzucił mu, że jest ono niesłuszne, a organ I instancji błędnie ocenił stan faktyczny i prawny sprawy. Zdaniem strony obowiązek uiszczenia opłaty za parkowanie wynika bezpośrednio z przepisu prawa, tj. art. 13 ust.2a ustawy o drogach publicznych i nie wymaga wydania decyzji administracyjnej. Na potwierdzenie tego powołano wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11.01.2005 r.- sygn. akt III SA/Wa 822/04. Wierzyciel podniósł także, że zgodnie z art.2 § 1 pkt 5 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, egzekucji administracyjnej podlegają należności pieniężne przekazane do egzekucji na podstawie innych ustaw. Takim aktem prawnym jest w tym przypadku ustawa o drogach publicznych. Ponadto powołał się także na Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 07.12.2005 roku - sygn. akt FSK 2580/04, w którym Sąd uznał, że podstawą do prowadzenia egzekucji administracyjnej w celu przymusowego wykonania obowiązku zapłaty kary pieniężnej był przepis art.3 § 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 roku o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, bowiem źródło powstania obowiązku podlegającego wykonaniu wynikało bezpośrednio z przepisów prawa.