Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 listopada 2006 r., sygn. II SA/Gd 9/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Antończyk (spr.) Sędzia NSA Barbara Skrzycka-Pilch Protokolant Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz po rozpoznaniu w dniu 15 listopada 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi F. B. na decyzję Wojewody z dnia 10 października 2005 r., nr [...] w przedmiocie cofnięcia pozwolenia wodnoprawnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty z dnia 4 lipca 2005 r., nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 4 lipca 2005 r. nr [...] ([...]) Starosta, po rozpatrzeniu wniosku F. B. w sprawie cofnięcia pozwolenia wodnopranwego na piętrzenie wód cieku G. dla potrzeb elektrowni wodnej w G., odmówił cofnięcia pozwolenia wodnoprawnego na piętrzenie wyżej wymienionych wód, udzielonego mocą decyzji Dyrektora Wydziału Ochrony Środowiska, Gospodarki Wodnej i Geologii Urzędu Wojewódzkiego nr [...] z dnia 19 października 1989 r. (znak:[...]) A. M. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ podał, że F. B. wystąpił o cofnięcie wyżej wymienionej decyzji Dyrektora Wydziału Ochrony Środowiska, Gospodarki Wodnej i Geologii Urzędu Wojewódzkiego w sprawie pozwolenia wodnoprawnego udzielonego A. M. na piętrzenie wód cieku G. w G. dla potrzeb elektrowni wodnej. W uzasadnieniu wniosku F. B. zarzucił rażące naruszane warunków pozwolenia, a także m.in.: rażące naruszenie postanowień planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości G. przyjętego Uchwałą Nr [...] Gminnej Rady Narodowej z dnia 21 lipca 1980 r. oraz miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miejscowości G. oraz brak wykonanie urządzeń wodnych w terminie 2 lat od czasu, gdy pozwolenie stało się ostateczne, co winno skutkować stwierdzeniem wygaśnięcia pozwolenia.

Jak wskazał dalej organ, na żądanie strony przeprowadzono dowód z oględzin miejsca piętrzenia wód, w celu kontroli przestrzegania warunków pozwolenia wodnoprawnego. Podstawowym warunkiem pozwolenia wodnoprawnego jest piętrzenie wody za pomocą jazu do określonej maksymalnej (nieprzekraczalnej) rzędnej piętrzenia. Jak podał organ, skontrolować ten warunek można tylko przy spiętrzonej wodzie, wobec czego organ przy sprawdzaniu, czy uprawniony nie przekroczył warunków pozwolenia nie uznał za zasadne przychylenie się do wniosku strony i nakazanie uprawnionemu spuszczenia wody. Dodatkowo organ wyjaśnił, iż pojęcie maksymalnej wysokości piętrzenia oznacza różnicę rzędnej maksymalnego poziomu spiętrzenia i rzędnej zwierciadła wody dolnej. Tak więc, ewentualne zamulenie dna, które można by stwierdzić przy spuszczonej wodzie nie ma wpływu na wysokość piętrzenia. Mylne jest więc rozumowanie F. B., iż maksymalna wysokość piętrzenia wynosi obecnie [...] cm. W toku przeprowadzania wizji (wizja przy spiętrzonej wodzie) urzędnicy nie stwierdzili przekroczenia maksymalnej rzędnej piętrzenia. Dokonano również oględzin odcinka cieku G. (na długości działek przylegających bezpośrednio do cieku należących do A. M. i częściowo do gminy oraz do F. B.) i działki tego ostatniego. W trakcie przeprowadzania wizji w terenie sporządzany na bieżąco był stosowny protokół. Ponadto, ustalono, że A. M. wykonuje prace konserwacyjne celem zapewnienia swobodnego odpływu z górnego odcinka S. G., którą to okoliczność kwestionował F. B.. Jednocześnie poinformowano, iż przedmiotowy odcinek cieku nigdy nie był uregulowany. Organ pierwszej instancji zauważył, że w rozumieniu art. 67 ustawy Prawo wodne regulacja wód polega przede wszystkim na kształtowaniu przekroju podłużnego i poprzecznego oraz układu poziomego koryta cieku. A. M., zgodnie z posiadanym pozwoleniem wodnoprawnym, jest obciążony obowiązkiem konserwacji, a nie regulacji cieku, nie można obarczać go odpowiedzialnością za zamulenie cieku od 1945 r.