Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 8 listopada 2006 r., sygn. I SA/Bd 628/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędziowie: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Asesor sądowy Mirella Łent Protokolant Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 08 listopada 2006 r. sprawy ze skargi Mirosławy K. i Jacka K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] 2006 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku rozpatrując sprawę ze skargi Mirosławy K. i Jacka K. na decyzję Izby Skarbowej w B. z dnia [...] 2002 r. utrzymującą w mocy decyzję Urzędu Skarbowego we W. w przedmiocie określenia należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 1995 r., wyrokiem z dnia [...] 2005 r., sygn. akt I SA/Gd 1192/02, uchylił zaskarżoną decyzję. W ocenie Sądu, w ustalonym stanie faktycznym sprawy, decyzja organu II instancji naruszała przepisy prawa materialnego i procesowego w stopniu mającym istotny wpływ na jej rozstrzygnięcie. Zarzucono organom podatkowym obu instancji, iż rozpoznając ponownie sprawę całkowicie pominęły wytyczne Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Łodzi zawarte w wyroku z dnia 15 grudnia 2000 r., sygn. akt SA/Łd 294/97. Sąd w Gdańsku wskazał, iż organy podatkowe obu instancji uznając prowadzoną przez podatnika podatkową księgę przychodów i rozchodów za nierzetelną w części dotyczącej sprzedaży w handlu obwoźnym nie wskazały sposobu, w jaki wyliczyły średnią cenę zakupu obuwia przy sprzedaży w handlu obwoźnym. Natomiast przyjęcie średniej ceny zakupu wyliczonej od całości zakupów i zastosowanie jej bezpośrednio do wyliczenia wartości sprzedaży bezrachunkowej obarczone było, zdaniem Sądu, zbyt dużym ryzykiem. Ponadto WSA w cyt. wyroku z dnia 07 października 2005 r., stwierdził, iż organy podatkowe w żaden przekonywujący sposób nie wykazały, aby podatkowe księgi przychodów i rozchodów w badanym roku podatkowym prowadzone były nierzetelnie w całości lub w części, co uzasadniać by mogło oszacowanie przychodu.