Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 padziernika 2006 r., sygn. III SA/Wa 2526/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Hanna Kamińska, Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Kleiber, Asesor WSA Hieronim Sęk (spr.), Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2006 r. sprawy ze skargi P. A. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji określającej wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...], 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz skarżącego kwotę 440 zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r. Dyrektor Izby Skarbowej w W., po rozpatrzeniu odwołania P. A. - Skarżącego w niniejszej sprawie, utrzymał w mocy własną decyzję z dnia [...] kwietnia 2006 r., którą odmówił stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Naczelnika Urzędu Skarbowego w M. z dnia [...] września 2004 r. określającej wysokość zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. na kwotę 649.440,60 zł.

Występując z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia [...] września 2004 r. podatnik powołał się na art. 248 § 1 w związku z art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.; powoływanej dalej jako "ord. pod.") wskazując, iż decyzja ta została wydana z rażącym naruszeniem art. 40 ust. 7 ustawy z dnia 4 lipca 1991 r. o stosunku Państwa do Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz. U. Nr 66, poz. 287 ze zm.; powoływanej dalej jako "u.s.P.P.A.K.P."). Argumentował, że organ podatkowy określając ww. podatek nie uwzględnił kwoty darowizny na rzecz Prawosławnej Diecezji L. z uwagi na nieprzedstawienie dowodu przelewu darowizny na rachunek Diecezji w myśl art. 26 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.; powoływanej dalej jako "u.p.d.o.f."). W ocenie podatnika rażące naruszenie prawa polegało na tym, że organ podatkowy pominął art. 40 ust. 7 u.s.P.P.A.K.P., który jest przepisem szczególnym w stosunku do przepisów u.p.d.o.f. i nie wymaga on potwierdzenie przelewu na rachunek bankowy obdarowanego, przewidując jednocześnie własną zamkniętą listę dowodów potwierdzających fakt darowizny. Niezastosowanie tego przepisu we wskazanym zakresie spowodowało, zdaniem podatnika, niezgodne z prawem wymierzenie i pobranie podatku.