Wyrok WSA w Łodzi z dnia 19 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Łd 581/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Rosińska, Asesor WSA Ewa Cisowska-Sakrajda (spr.), Asesor WSA Arkadiusz Blewązka, Protokolant Anna Łuczyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 października 2006 roku sprawy ze skargi C. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] znak: [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] Nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu do dnia uprawomocnienia się niniejszego wyroku .

Uzasadnienie

Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] nr [...], znak: [...] utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] Nr [...], znak: [...] zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą A i P. P. pozwolenia na budowę budynku garażowego na działce oznaczonej nr ewid. 381/4 w obrębie [...] miasto W.

W uzasadnieniu decyzji, poza krótkim przedstawieniem stanu faktycznego sprawy, ustosunkował się do zarzutu odwołania dotyczącego braku nasłonecznienia szklarni zlokalizowanej na będących własnością C.P. działkach nr ewid. 589/2 i 378/1 i zauważył, iż "tematem rozstrzygnięć (...) organu może być zacienianie okien do pomieszczeń przeznaczonych na stały pobyt ludzi, a nie gruntów rolnych lub w tym przypadku szklarni". Nadmienił nadto, że zacienianie działki C.P. występować może jedynie w godzinach rannych, a więc przedmiotowa szklarnia nie będzie całkowicie pozbawiona nasłonecznienia. Podkreślił również, iż sporny budynek garażowy zlokalizowany został zgodnie z § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.), który dopuszcza lokalizację budynku w granicy działki jeśli jej rozmiary nie pozwalają na zachowanie odległości 3 lub 4 m od tej granicy. Wyjaśnił, iż działka nr ewid. 381/4 jest działką częściowo zabudowaną, przez jej teren przebiega kanał deszczowy, lokalizacja projektowanego budynku w granicach działki jest najbardziej optymalną, stwarzającą najmniej uciążliwości dla terenów przyległych, a analiza materiału dowodowego dowodziła, iż projektowany budynek nie koliduje z zabudową na działkach sąsiednich, jego lokalizacja uwzględnia ustalenia decyzji o warunkach zabudowy, zaś obiekt został zaprojektowany w sposób zapewniający poszanowanie, występujących w obszarze obiektu, uzasadnionych interesów osób trzecich, w tym zapewnienie dostępu do drogi publicznej zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 roku Prawo budowlane (tekst jednolity Dz.U. Nr 207 z 2003 r. poz. 2016 z późn. zmianami).