Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 wrzenia 2006 r., sygn. III SA/Wa 2028/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Krystyna Kleiber (spr.), Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Asesor WSA Dariusz Turek, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 września 2006 r. sprawy ze skargi K. i P. małżonków K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] kwietnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w W. z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] 2) stwierdza, że uchylone decyzje nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz skarżących kwotę 1500 zł (tysiąc pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 220 § 2 ustawy z 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa (Dz.U.Nr 8, poz. 60 ze zm.) - dalej jako "Ordynacja", § 2 ust. 1 i § 6 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z 17 stycznia 1997 r. w sprawie amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (Dz.U. z 1997 r. Nr 6, poz. 35 ze zm) utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z [...] grudnia 2005 r. . Nr [...]

Decyzją tą, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W., na podstawie art. 24 ust. 1 pkt. 1 lit a ustawy z 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz.U. z 2004 r. Nr 8, poz. 65 ze zm.), art. 21 § 1 pkt,1 i 3 Ordynacji, art. 6 ust. 2 i 3, art. 9 ust. 1 i 2, art. 22 ust. 1, art. 23 ust. 1 pkt 1 lit. b i pkt 33, art. 24 ust. 2, art. 27 ust. 1, art. 45 ust. 1 i 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) ,zwanej dalej "u.p.d.o.f. "oraz § 6 ust. 5 cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów określił, po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego dla P. i K., małżonków K., zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r.. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, ze nie uznał za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z budową budynku (zakupu materiałów i usług) oraz odsetek od kredytu inwestycyjnego, ponieważ w budynku tym była prowadzona w 2000 r działalność gospodarcza. I budowa drugiego i trzeciego piętra. Zaliczone w ciężar kosztów wydatki inwestycyjne powiększają wartość początkową środków trwałych i dlatego nie można ich zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu.