Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 13 lipca 2006 r., sygn. IV SA/Po 323/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Miładowski Sędziowie NSA Ewa Makosz-Frymus WSA Bożena Popowska (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Teresa Zaporowska po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 13 lipca 2006 r. przy udziale sprawy ze skargi A.W. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...]. /-/B. Popowska /-/P. Miładowski /-/E. Makosz-Frymus MB

Uzasadnienie

Wojewódzki Inspektor Sanitarny, po rozpoznania odwołania A.W. od decyzji Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] nr [...] o nie uznaniu u A.W. obustronnego odbiorczego ubytku słuchu jako choroby zawodowej, decyzją z dnia [...] nr [...] utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Na skutek skargi A.W., Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu wyrokiem z dnia 27 marca 2001r. - sygn akt II SA/Po 26/00, uchylił zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego.

Sąd wskazał, że konstrukcja przepisu §1 ust. 1 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 65, poz. 294 ze zm.) przemawia za tym, że w razie pozytywnego ustalenia, że stwierdzona choroba jest wymieniona w załączniku - Wykazie Chorób Zawodowych i praca była wykonywana w warunkach narażających na jej powstanie, istnieje domniemanie związku przyczynowego między chorobą zawodową a warunkami narażającymi na jej powstanie. Sąd wyjaśnił również, że okoliczność, iż ubytek słuchu powinien wynosić co najmniej 30dB w uchu lepiej słyszącym nie ma znaczenia prawnego. Błędnie bowiem organy administracji powołały się na "wytyczne metodologiczne" opublikowane przez Departament Inspekcji Sanitarnej Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej, które nie mieszczą się w konstytucyjnym katalogu źródeł prawa powszechnie obowiązującego. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny zwrócił uwagę na to, że żaden przepis rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983r. w sprawie chorób zawodowych nie wymaga wykazania co najmniej 10 - letniego narażenia na hałas, jako miernika rozpoznania zawodowego uszkodzenia słuchu.