Wyrok WSA w Opolu z dnia 20 lipca 2006 r., sygn. II SA/Op 260/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędziowie Sędzia WSA Daria Sachanbińska-spr. Asesor sądowy Elżbieta Naumowicz Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 lipca 2006 r. sprawy ze skargi A. S. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie przywrócenia poprzedniego sposobu użytkowania obiektu budowlanego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie [...] z dnia [...], nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. na rzecz A. S. kwotę 540 (pięćset czterdzieści) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie [...], działając na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 71 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2003 r. Nr 207, poz. 2016 z późn. zm.), po ponownym rozpoznaniu sprawy samowolnej zmiany sposobu użytkowania lokalu mieszkalnego i części piwnic budynku zlokalizowanego w P. przy ul. [...] nr [...], przeznaczonych obecnie na pracownię cukierniczą oraz zaplecze socjalne, nakazał J., K. i M. G. przywrócenie poprzedniego sposobu użytkowania przedmiotowych pomieszczeń. Organ ustalił, iż postępowanie w niniejszej sprawie prowadzone jest od maja 2002 r. W dniu 30 czerwca 2003 r. zapadła decyzja nakazująca sprawcom samowoli wykonanie określonych czynności w celu doprowadzenia użytkowania pomieszczeń do stanu zgodnego z prawem, jednak Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia 28 maja 2004 r. stwierdził nieważność tej decyzji. W dalszym postępowaniu Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie [...] wydał w dniu 12 października 2004 r. decyzję, która rozstrzygała przedmiotową sprawę, lecz w wyniku złożenia odwołania przez J., K. i M. G., decyzja ta została w dniu 7 stycznia 2005 r. uchylona przez [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w O. Dalej organ wyjaśnił, iż z uwagi na treść art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r., zmieniającej dotychczas obowiązujące przepisy Prawa budowlanego, do rozpoznawanej sprawy zastosowanie mają przepisy tegoż Prawa w brzmieniu sprzed 31 maja 2004 r., a to art. 50 ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 71 ust. 3, nakazujący wydanie postanowienia o wstrzymaniu użytkowania pomieszczeń objętych samowolą. Takiej też treści postanowienie zapadło w dniu 9 lutego 2005 r. W dwumiesięcznym okresie jego obowiązywania organ zmuszony był zająć stanowisko co do możliwości legalizacji samowolnie dokonanej zmiany sposobu użytkowania lokalu mieszkalnego i części piwnic. W pierwszym rzędzie przeanalizowano kwestię zgodności lokalizacji pracowni cukierniczej braci G. z aktualnie obowiązującym planem przestrzennego zagospodarowania dla miasta [...] i okazało się, że lokalizacja pracowni cukierniczej na pierwszym piętrze budynku jest niezgodna z treścią § 9 ust. 3 pkt 12 lit. f w zw. z lit. e obowiązującego planu, w których to zapisach ustalono ogólne warunki zagospodarowania i zabudowy terenów, określonych symbolem - MW, stanowiących tereny zabudowy mieszkalnej wielorodzinnej oraz obiektów i urządzeń funkcji uzupełniających, z dopuszczalną lokalizacją usług bytowych, lokalnych i administracji, szczególnie na poziomie niższych kondygnacji. Jednocześnie, na tych terenach postanowiono utrzymać warunkowo istniejące obiekty i lokale usługowe, zaś w przypadku usług zaliczonych do przedsięwzięć, dla których może być wymagane sporządzenie stosownego raportu o oddziaływaniu na środowisko, nakazano przeprowadzenie postępowania, które winno określić działania i roboty budowlane oraz techniczne, eliminujące lub ograniczające oddziaływanie na środowisko do wartości normowych, przewidzianych dla zabudowy mieszkalnej wielorodzinnej. Pomieszczenia produkcyjne usług spełniających te wymagania dopuszczono do lokalizacji w poziomie przyziemia (parteru), z ewentualnym uzupełnieniem w poziomie piwnic. Ponadto organ zwrócił też uwagę, że w pkt 2 ust. 2 § 7 planu poddano ochronie konserwatorskiej obszar staromiejski, obejmując go ścisłą ochroną.