Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 lipca 2006 r., sygn. III SA/Łd 186/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział III w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Irena Krzemieniewska, Sędziowie Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.),, Sędzia NSA Janusz Nowacki, Protokolant Asystent sędziego Tomasz Naraziński, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2006 roku sprawy ze skargi K. P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Ł. z [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. nr [...] z dnia

Uzasadnienie

III SA/Łd 186/06

UZASADNIENIE

Decyzją Nr [...] z dnia [...] Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Ł., działając na podstawie art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 roku o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (t.j. Dz.U. Nr 90 poz. 575 z 1998r. ze zm.) i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 roku w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132 poz. 1115) oraz art. 138 § 1 pkt 1 kpa, po analizie zgromadzonej dokumentacji i rozpatrzeniu odwołania K. P. od decyzji nr [...] Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w Ł. z dnia [...], który nie stwierdził u K.P. choroby zawodowej pod postacią "przewlekłej choroby narządu głosu spowodowanej nadmiernym wysiłkiem głosowym, trwającym co najmniej 15 lat" - utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w Ł. wydając decyzję stwierdził, że w przypadku skarżącej nie miało miejsce narażenie na występowanie nadmiernego wysiłku głosowego w środowisku pracy, trwającego co najmniej 15 lat, bowiem od 1981 roku do chwili zakończenia zatrudnienia tj do 30 listopada 2003 skarżąca będąc dyrektorem przedszkola pracowała w niepełnym wymiarze godzin dydaktycznych i była to praca niezwiązana z nadmiernym wysiłkiem głosowym. PPIS w Ł. uwzględnił ponadto wyniki orzeczeń lekarskich dwóch specjalistycznych uprawnionych do orzekania o chorobach zawodowych jednostek orzeczniczych tj. Przychodni Konsultacyjno Diagnostycznej WOMP w Ł., która stwierdziła brak podstaw do rozpoznania choroby zawodowej i Instytutu Medycyny Pracy w Ł., gdzie potwierdzono brak klinicznego rozpoznania cech przewlekłej choroby narządu głosu związanej z nadmiernym wysiłkiem głosowym. Rozpoznany u skarżącej rak krtani nie jest w ocenie organu chorobą zawodową spowodowaną nadmiernym, wysiłkiem głosowym, a obserwowany u skarżącej polipowaty przerost fałdu głosowego nastąpił z powodu rozwoju zmiany nowotworowej, a nie z powodu narażenia na wysiłek głosowy.