Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2 czerwca 2006 r., sygn. III SA/Wa 970/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Małgorzata Długosz-Szyjko (spr.), Sędziowie asesor WSA Jacek Fronczyk, asesor WSA Janusz Walawski, Protokolant Ewa Rutkowska, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 2 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi T. spółka z o.o. z siedzibą w K. na decyzję Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie odmowy umorzenia należnych wpłat na PFRON za okres od grudnia 2001 r. do marca 2004 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na rzecz strony skarżącej kwotę 455 zł (czterysta pięćdziesiąt pięć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

T. sp. z o.o. wnioskiem z 9 czerwca 2004r. zwróciła się do Prezesa Zarządu Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (dalej: PFRON) o umorzenie zaległych, nieobjętych restrukturyzacją kwot wpłat na PFRON powołując się na ciężką sytuację finansową firmy. Strona oświadczyła, iż nie posiada żadnego zadłużenia wobec urzędu skarbowego, lecz nadal konto firmy jest zajęte przez egzekucję prowadzoną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wskazała, że sprzedany został majątek trwały w celu spłaty zadłużenia, pozostały majątek stanowi niezbędne wyposażenie stanowisk pracy. Spółka argumentowała, iż ożywienie w handlu telefonami komórkowymi rokuje, że za kilka miesięcy będzie mogła na bieżąco regulować swoje zobowiązania. Podniosła, że umorzenie zobowiązań wobec PFRON znacznie wsparłoby wychodzenie firmy z ciężkiej sytuacji finansowej oraz pomogłoby utrzymać ok. 60 miejsc pracy.