Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 17 maja 2006 r., sygn. I SA/Wr 807/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jadwiga Danuta (2-im.) Mróz Sędziowie: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca) Asesor WSA Dagmara Dominik Protokolant: Aleksandra Madej Po rozpoznaniu w dniu 17 maja 2006 r. przy udziale sprawy ze skargi A. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za wrzesień 2003 r. I Uchyla zaskarżoną decyzję, II. wstrzymuje wykonanie uchylonej decyzji, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. na rzecz skarżącego kwotę 372 (trzysta siedemdziesiąt dwa) zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej na podstawie art.10 ust. 2, art. 15 ust. 1i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usługa oraz o podatku akcyzowym(Dz. U. Nr 11, poz. 50 ze zm.) oraz § 59 pkt 2 rozporz. Min. Fin. z dnia 22.03.2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 27, poz. 268 ze zm.) i na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] Nr [...] określającą A. P. podatek od towarów i usług za wrzesień 2003 r. Wskazał organ odwoławczy, że wyniku postępowania podatkowego organ I instancji zakwestionował stosowaną przez A. P. stawkę podatku VAT 0% przy sprzedaży używanych łóżek i innych towarów, stanowiących, wg strony, towary rehabilitacyjne. Strona podnosiła, że nie posiadała atestu na sprzedawane towary ze względu na brak instytucji wydającej takie dokumenty, posiadała oświadczenia producentów potwierdzających, że sprzedawane łóżka rehabilitacyjne są zgodne z dyrektywą Unii Europejskiej 93/42/EWG dotycząca produktów medycznych oraz dyrektywą w sprawie ochrony elektromagnetycznej 89/336/EWG, które są atestami dotyczącymi łóżek rehabilitacyjnych upoważniającymi do stosowania stawki VAT 0%. Zdaniem organu sprzedaż przedmiotowych towarów podlega opodatkowaniu stawką VAT 22%, stosownie do treści art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług. Wskazał organ odwoławczy, że zgodnie z § 59 pkt 2 rozporz. z dnia 22.03.2002 r. w brzmieniu obowiązującym w 2003 r. i załącznikiem nr 2 poz. 38 do tego rozporządzenia w brzmieniu obowiązującym w 2003 r., stawkę podatku VAT 0% należało stosować do sprzedaży wyrobów rehabilitacyjnych (bez względu na symbol PKWiU) tj. wyłącznie do sprzętu rehabilitacji leczniczej, zawodowej i obsługi osobistej (z wyłączeniami), posiadających właściwe atesty upoważnionych do tego jednostek, stwierdzające ich działalność rehabilitacyjną.. Na podstawie art. 18 ust. 2 ustawy o podatku VAT i zał. nr 3 poz. 45 do ustawy sprzedaż wyrobów rehabilitacyjnych (bez względu na symbol PKWiU) ( z wyłączeniami) posiadających właściwe atesty jednostek upoważnionych stwierdzających ich działalność rehabilitacyjną, podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w wysokości 7%. Zatem z powołanych przepisów wynika, że warunkiem zastosowania stawki podatku VAT 7% lub 0% było posiadanie dla sprzedawanych towarów atestów stwierdzających działanie rehabilitacyjne tych wyrobów. Powoływanie się przez stronę na posiadanie oświadczeń producentów towarów o ich zgodności z dyrektywami Unii Europejskiej, nie uzasadnia stanowiska strony, bowiem nie są one atestami wydanymi przez uprawnioną jednostkę, stwierdzającymi działanie rehabilitacyjne wyrobów. Zdaniem organu brak w 2003 r. instytucji wydającej atesty na wyroby rehabilitacyjne nie ma wpływu na zgodność z prawem decyzji, bowiem opodatkowanie stawkami VAT preferencyjnymi jest wyjątkiem od zasady, a wyjątki takie nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Niespełnienie przez podatnika wymogów, nawet gdy nie jest to możliwe, skutkuje niemożnością korzystania z preferencyjnej stawki. Podkreślił organ, że w 2002 r. istniały jednostki wydające atesty na wyroby rehabilitacyjne, zatem nie było przeszkód, aby strona, rozpoczynająca działalność w czerwcu 2002 r., takie atesty uzyskała. W tej sytuacji strona mogłaby stosować na sprzedawane przez siebie wyroby stawkę podatku VAT 0% stosownie do § 59 pkt 2 i poz. 38 zał. nr 2 do rozporz. z dnia 22.032002 r., co wynika z art. 6 ustawy z dnia 4.12.2002 r. zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług (...) (Dz. U. Nr 213, poz. 1803).