Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 maja 2006 r., sygn. II SA/Wa 1153/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Sędzia WSA - Anna Mierzejewska Asesor WSA - Przemysław Szustakiewicz Protokolant - Małgorzata Płodzicka po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 maja 2006 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] maja 2005 r. nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zawodowej służby wojskowej - oddala skargę -

Uzasadnienie

Szef Sztabu Generalnego Wojska Polskiego rozkazem personalnym z dnia [...] lutego 2005 r. nr [...], działając na podstawie art. 174 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 w zw. z art. 115 ust. 4 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. Nr 179, poz. 1750 ze zm.), z dniem 25 lipca 2005 r. zwolnił [...] M. B. z zawodowej służby wojskowej i przeniósł go do rezerwy wskutek niewyznaczenia na stanowisko służbowe po upływie odpowiedniego okresu pozostawania w rezerwie kadrowej. W uzasadnieniu podał, że oficer po przeniesieniu do rezerwy kadrowej na podstawie ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (tekst jedn. z 1997 r. Dz. U. Nr 10, poz. 55 ze zm.), nie został wyznaczony na stanowisko służbowe po okresie odpowiedniego pozostawania w tejże rezerwie.

W odwołaniu z dnia 31 marca 2005 r. do Ministra Obrony Narodowej, skarżący nie zgodził się ze stanowiskiem organu administracji publicznej i podał, że powyższy rozkaz stanowił konsekwencję ujawnienia przez niego czynów przestępczych popełnionych na jego szkodę przez Departament Kadr i Szkolnictwa Wojskowego, [...] Szefa Sztabu Generalnego WP oraz jego byłych podwładnych. W tej sprawie kierował liczne prośby, zażalenia, skargi i na żadną z tych interwencji nie otrzymał żadnej odpowiedzi. Aktualnie powyższa sprawa jest przedmiotem postępowania karnego prowadzonego przez Wojskową Prokuraturę Okręgową w W.. Dodał ponadto, że sprawy pozostawania przez niego w Siłach Zbrojnych nie zakończono ostatecznie przed dniem 1 lipca 2004 r. na podstawie dotychczas obowiązujących przepisów, a mianowicie wypowiedzeniem mu stosunku zawodowej służby wojskowej na mocy art. 78 ust. 2 cytowanej już wyżej ustawy z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Tym samym uniemożliwiono mu pozostanie w służbie i nie wyznaczono go na stanowisko, które przyjął w 2002 r. Niezależnie od powyższego postawił zarzut, że naruszono treść art. 45 ust. 3 cytowanej już również wyżej ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, bowiem zwolnienie go ze służby wojskowej w jego sytuacji powinno nastąpić jedynie wówczas, gdy odmówiłby pełnienia służby na innym równorzędnym lub wyższym stanowisku służbowym. Kończąc skonstatował, że nie polega na prawdzie stwierdzenie, iż upłynął już okres pozostawania w rezerwie kadrowej.