Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 maja 2006 r., sygn. II SA/Gd 391/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tamara Dziełakowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz,, Sędzia NSA Krzysztof Ziółkowski, Protokolant Agnieszka Lewandowska, , po rozpoznaniu w dniu 18 maja 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi K. S. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia 7 maja 2004 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę

Uzasadnienie

Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w L. decyzją z dnia 9 stycznia 2004 r., powołując się na art. 37 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 października 1974 r. Prawo budowlane, nakazał skarżącemu K.S. rozebrać garaż zlokalizowany na działce nr [...] obr. [...], przy ul. M. [...] w L.

Z uzasadnienia decyzji wynika, iż przedmiotowy garaż zlokalizowany jest na terenie, na którym obowiązujący plan zagospodarowania przestrzennego miasta L. przewiduje zakaz lokalizacji garaży jednokondygnacyjnych na poziomie terenu.

W odwołaniu od tej decyzji skarżący wskazał, iż garaż został wybudowany na początku lat siedemdziesiątych. Uchwała w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta L. obowiązuje natomiast od dnia 29 grudnia 1999 r. i w ocenie skarżącego może mieć zastosowanie wyłącznie do obiektów wybudowanych po tym terminie. Żadna z ustaw nie działa bowiem wstecz. Skarżący wskazał ponadto, iż garaż usytuowany na sąsiedniej działce nr [...] należący do A. D. został zalegalizowany mniej więcej w tym samym czasie, kiedy to skarżący zwracał się do organów o legalizację swojego garażu. We wcześniejszym postępowaniu administracyjnym organ uniemożliwił mu zapoznanie się z treścią odwołań A. D. i W. B. wniesionych od korzystnej dla skarżącego decyzji orzekającej o braku podstaw do zastosowania art. 37 i art. 40 Prawa budowlanego, która to decyzja w wyniku wniesionych odwołań została uchylona przez organ odwoławczy. Skarżący wyjaśnił, iż wybudował garaż za zgodą ówczesnych współwłaścicieli nieruchomości, w tym jego matki E. B.. Uczestnik postępowania W. B. nabył udział w tej nieruchomości dopiero wskutek nabycia spadku po E. B. w listopadzie 1986 r. tj. 13 lat po wybudowaniu garażu i stąd nie miał prawa w toku niniejszego postępowania kwestionowania legalizacji garażu skarżącego. Ponadto skarżący wskazał, iż nie został zawiadomiony przez organy o legalizacji garażu należącego do A. D.