Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 30 maja 2006 r., sygn. I SA/Gd 198/05

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Kwarcińska (spr.), Sędzia WSA Tomasz Kolanowski, Asesor WSA Danuta Oleś, Protokolant Zuzanna Baca, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 maja 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi "A", Spółka Akcyjna z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 31 grudnia 2004 r. nr [...] w przedmiocie określenia podatku dochodowego od osób prawnych za okres od 1 stycznia do 31 marca 2000 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

I SA/Gd 198/05

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej działając m.in. na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych oraz o zmianie niektórych ustaw regulujących zasady opodatkowania (Dz.U. 1993 Nr 106, poz. 482 z późn. zm.; dalej jako u.p.d.p.) określił stronie skarżącej A S.A ( aktualna firma - A S.A. ) wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za okres od 1 stycznia 2000 r. do 31 marca 2000 r. w wysokości [...] zł.

Dokonując rozliczenia podatku organ podatkowy I instancji stwierdził zawyżenie przez A S.A. kosztów uzyskania przychodów na łączną kwotę [...] zł wynikającą z faktur oraz rachunku uproszczonego wystawionych na rzecz strony skarżącej przez inne podmioty - za niezrealizowane przez nie usługi. Zakwestionowane faktury i rachunki objęły:

1. fakturę z dnia [...] r. nr [...] wystawioną przez B na kwotę [...] zł netto;

2. rachunek uproszczony z dnia [...] nr [...] wystawiony przez firmę W. D., prowadzącego działalność gospodarczą pod firmą C na kwotę [...] zł;

3. faktury wystawione przez A. G. prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą D na łączną kwotę [...] zł tj. fakturę z dnia [...] r. nr [...]; fakturę z dnia [...] r. nr [...] oraz fakturę z dnia [...] r. nr [...].

Ad. 1 - faktura nr [...] z dnia [...] r. została podpisana przez T. W. kierującego B do dnia [...]. B wystawiło ww. fakturę za doprowadzenie do sprzedaży sprzętu komputerowego dla firmy E S.A., tj. za wykonanie jednej z usług objętych zakresem umowy o współpracy łączącej stronę skarżącą oraz B. Zgodnie z postanowieniami ww. umowy strona skarżąca zleciła B pośrednictwo w zakresie kontraktów handlowych, dotyczących okablowania strukturalnego i sprzedaży sprzętu komputerowego oraz prowadzenie negocjacji z instytucjami takimi jak [...] towarzystwa leasingowe i inne. Dokonanie transakcji sprzedaży potwierdziła, zdaniem organu, przedłożona w postępowaniu dokumentacja, w tym umowa z dnia [...] r., przedmiotem której była sprzedaż przez stronę skarżącą dla E S.A. ( w skrócie - E sprzętu komputerowego produkcji M wraz z oprogramowaniem. W wyniku realizacji opisanej umowy strona sprzedająca zobowiązała się jednocześnie dostarczyć zamówiony sprzęt do F. Faktura sprzedaży na rzecz E S.A. dotycząca ww. transakcji została wystawiona przez stronę skarżącą w dniu [...] r. Organ podatkowy pierwszej instancji zakwestionował wykonanie usług pośrednictwa przez B opierając się m.in. na protokole z kontroli przeprowadzonej w E S.A. (włączony do postępowania na mocy postanowienia z dnia [...] r. nr [...]). W trakcie ww. kontroli ustalono, że wystawiona przez skarżącego faktura została ujęta w ewidencji księgowej E S.A. oraz w całości zapłacona na rzecz dostawcy. Sprzęt komputerowy wraz z oprogramowaniem, zakupiony na podstawie powyższej faktury, przeznaczony został do leasingu operacyjnego zgodnie z umową nr [...] z dnia [...] r., zawartą pomiędzy E S.A. a F S.A.. Przedmiot leasingu dostarczony został do F S.A., co potwierdzone zostało protokołem zdawczo-odbiorczym. Organ podatkowy zakwestionował wiarygodność wykonania usług przez B na rzecz spółki A S.A. opierając się również na wyjaśnieniach złożonych przez zarząd E S.A., a także z analizie postanowień umowy leasingu operacyjnego, wskazujących na to, że E S.A. nie miała wpływu, nie negocjowała i nie podejmowała decyzji o wyborze A S.A. jako dostawcy sprzętu komputerowego dla F S.A. Zgodnie z ww. wyjaśnieniami i umową, wyboru sprzedawcy (dostawcy sprzętu), przedmiotu leasingu oraz ustalenia pozostałych warunków sprzedaży dokonywał wyłącznie leasingobiorca, którym w przedmiotowej sprawie była F S.A.