Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 kwietnia 2006 r., sygn. III SA/Wa 3383/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Chustecka, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek (spr.), Asesor WSA Maciej Kurasz, Protokolant B.C., po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi P.K. na decyzję Ministra Finansów z dnia (...) października 2005 r. nr (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji w sprawie odmowy stwierdzenia nadpłaty w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za styczeń, luty, kwiecień 2002r. pobranego przez płatnika 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie może być wykonana w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz strony skarżącej kwotę 440 zł (czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

P.K. wnioskiem z dnia 12 sierpnia 2002r. wystąpił do Pierwszego Urzędu Skarbowego W (...) o stwierdzenie nadpłaty w kwocie 86.645,50 zł zryczałtowanego podatku dochodowego od obrotu kapitałowego, pobranego przez (...) Bank S.A., na podstawie art. 52b ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych ( Dz.U.z 2000 r. Nr 14, poz.176, z póżn. zm zwana dalej u.p.d.o.f), z tytułu dokonanych w dniach 14 stycznia 2002r., 4 lutego 2002r., 3 i 8 kwietnia 2002r. transferów środków pieniężnych za granicę.

Jako podstawę żądania zwrotu podatku skarżący wskazał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 22 maja 2002r.Sygn.Akt K.6/02 ( Dz. U. Nr 78, poz.715), którym orzeczono, iż art. 1 pkt 18 ustawy z dnia 21 listopada 2001r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 134, poz. 1509) w części, w której dodaje do u.p.o.f. art. 52b jest niezgodny z art. 2 i art. 31 ust.3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Zdaniem Podatnika w świetle tego wyroku pobrany przez płatnika podatek jest podatkiem nienależnym. (...) Urząd Skarbowy W (...) uznał wniosek za bezzasadny i decyzją z dnia (...) września 2002r. Nr (...) odmówił stwierdzenia żądanej nadpłaty.