Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 12 kwietnia 2006 r., sygn. I SA/Sz 583/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maria Dożynkiewicz Sędziowie Sędzia NSA Marian Jaździński (spr.) Sędzia WSA Alicja Polańska Protokolant Karolina Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi D. i J. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r., Nr [...] , wydaną z powołaniem się na przepis art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. a 2005 r., Nr 8, poz. 60 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej orzekł o utrzymaniu w mocy decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] r. w sprawie określenia D. i J. małżonkom D. wyso-kości podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r.

Z uzasadnienia powyższej decyzji wynika, że do jej wydania doszło w nas-tępstwie przeprowadzonej w należącej do podatników firmie X kontroli skarbowej w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatków stanowiących dochody budżetu państwa za rok 2000. W trakcie tej kontroli stwierdzono, że zawyżone zostały koszty uzyskania przychodów, a to poprzez zaewidencjonowanie wydatków w kwocie [...] zł na zakup nadmiernej ilości paliwa (oleju napędowego) do samochodu ciężarowego marki, używanego w prowadzonej działalności gospodarczej do przewozu drewna dłużycowego, których wysokość ustalono w drodze oszacowania przy zastosowaniu normy zużycia paliwa 55 litrów na 100 km przebiegu oraz wydatków w kwocie [...] zł na zakup etyliny bezołowiowej. Uwzględniając powyższe ustalenia Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia [...] r. określił małżonkom D.i J. D. należny podatek dochodowy za 2000 r. w kwocie wyższej o [...] zł od zadeklarowanego w zeznaniu podatkowym.

W odwołaniu od tej decyzji podatnicy domagali się jej uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji. Zarzucili oni, że decyzja ta została wydana z naruszeniem art. 210 § 1 pkt 6 i § 4, art. 180, art. 187 § 1 i art. 121 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez nieprawidłowe przyjęcie do obliczeń średniorocznej normy zużycia paliwa w wysokości 55 litrów na 100 km przebiegu oraz brak ustosunkowania się do rozbieżności wynikających z trzech opinii technicznych dotyczących różnic określonych nimi norm zużywanego paliwa. Uzasadniając swoje zarzuty podatnicy wskazali, że organ pierwszej instancji odrzucił dwie ekspertyzy sporządzone na zlecenie podatnika z tego powodu, iż nie wskazano w nich normy zużycia paliwa odnośnie roku 2000, co niezgodne jest z przepisami prawa, ponieważ przepisy te nie pozwalają pominąć dowodów korzystnych dla podatnika.