Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 25 kwietnia 2006 r., sygn. I SA/Bd 716/05

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Dariusz Dudra Asesor sądowy Mirella Łent Protokolant: Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2006r. na rozprawie sprawy ze skargi Jolanty N. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] 2005r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania podatkowego w sprawie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2004r., nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w I. umorzył postępowanie podatkowe w sprawie określenia Jolancie N. zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002r.

Od decyzji organu I instancji strona złożyła odwołanie, wnosząc

o stwierdzenie jej nieważności, gdyż została wydana z rażącym naruszeniem prawa, a zatem obarczona jest wadą, o której mowa w art. 247 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.)

Decyzją z dnia [...] 2004r., nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. uchylił w całości decyzję organu I instancji i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia przez ten organ, gdyż rozstrzygnięcie sprawy wymagało uprzedniego przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części.

Decyzją z dnia [...] 2005r., nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w I. umorzył postępowanie podatkowe w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002r.

Organ I instancji analizując ponownie materiał dowodowy ustalił, iż w 2002r. strona zaniżyła przychód z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej

w zakresie najmu o kwotę 1.095,81zł. Ponadto, zdaniem organu strona nie ujęła w przychodach kwoty odsetek (154,51 zł) od środków zgromadzonych na rachunku bankowym utrzymywanym w związku z wykonywaną działalnością. Dokonując analizy kosztów uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, organ podatkowy I instancji uznał, iż strona błędnie przyjęła wartość początkową nieruchomości, ustaloną przez PPUH "A.", konsekwencją czego były błędnie zawyżone odpisy amortyzacyjne od poszczególnych składników nieruchomości. Kolejną nieprawidłowością było dokonywanie odpisów amortyzacyjnych od niewynajmowanych w 2002r. składników majątku, tj. lokali mieszkalnych, użytkowych, garaży i parkingu. W wyniku powyższych ustaleń Naczelnik Urzędu Skarbowego w I. stwierdził, że prawidłowa wysokość amortyzacji zaliczona do kosztów uzyskania przychodów 2002r. winna wynosić 18.115,16 zł.