Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 26 kwietnia 2006 r., sygn. I SA/Bk 49/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Sławomir Presnarowicz, Sędziowie sędzia NSA Mieczysław Markowski (spr.),, asesor WSA Wojciech Stachurski, Protokolant Marcin Kojło, po rozpoznaniu w dniu 26 kwietnia 2006 r. sprawy ze skargi R. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] grudnia 2005 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okresy styczeń - grudzień 2004 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżącego R. G. kwotę 5.600,00 zł (słownie pięć tysięcy sześćset złotych) tytułem zwrot kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...].09.2005 r., Nr [...], Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił Panu R. G., właścicielowi formy "B.", kwoty podatku od towarów i usług w miejsce zadeklarowanych kwot za miesiące od stycznia do grudnia 2004 r.

W wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. stwierdził, że R. G. zawyżył podatek naliczony VAT za poszczególne miesiące 2004 r. w wyniku zarejestrowania w prowadzonych ewidencjach dla potrzeb podatku VAT faktur dokumentujących wydatki dotyczące ekranu plazmowego i zestawu kina domowego, aparatu cyfrowego, osprzętu do pielęgnacji zieleni i prywatnych usług telefonicznych. Z ustaleń organu kontroli skarbowej wynika, iż zakwestionowane koszty stanowią wydatki własne Podatnika, a zatem kontrolowany nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z tych faktur, ponieważ wydatki poniesione na ich podstawie nie są związane z przychodami z działalności gospodarczej.

Ponadto, w wyniku przeprowadzonej kontroli organ podatkowy stwierdził, że w 2004 r. R. G. prowadzący działalność gospodarczą pod firmą "B." dokonywał sprzedaży towarów osobom fizycznym niemającym stałego miejsca zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wystawiając imienne dokumenty "Zwrot VAT dla podróżnych" TAX FREE zawierające w szczególności kwotę podatku zapłaconego. Podatnik dokonywał zwrotu podatku VAT podróżnym i do sprzedaży towarów wymienionych na tych dokumentach stosował stawkę podatku 0%. Wśród dokumentów "Zwrot VAT dla podróżnych" stwierdzono dokumenty niepotwierdzone przez graniczny urząd celny na podstawie, których zastosowano stawkę podatku VAT 0 % do sprzedaży towarów. Organ kontroli skarbowej zakwestionował 109 dokumentów "TAX FREE" wystawionych przez firmę "B." zweryfikowanych negatywnie przez organy celne, w ocenie których dokumenty te nie potwierdzają wywozu wymienionych w nich towarów poza granicę Rzeczypospolitej Polskiej.